Ewa Nesma

Między nami nic nie było Płochych spojrzeń, dotknięć ciał A już wszystko się skończyło I rozstania nadszedł czas Ty pragnąłeś mnie namiętnie Ja czekałam tuląc czas Ty mówiłeś piękne słowa To melodia która znam W mojej szafie wisi suknia Z pajęczyny nici tkana Ja nie spałam dziś do rana Między nami nic nie było Nie zapłonął ogień serc A już wszystko się skończyło Na mej szyi perły z łez W moich dłoniach moja twarz Oddalamy się oboje Między nami cisza trwa.

Nie biorę i dziekuję za wpis. Serdeczności.

Słuszna uwaga. Równiez pozdrawiam

Za oknem pada deszcz, krople jak płacz wybijają rytm smutku Czasami żal ubieram w tęczę i noszę różowe okulary by ukryć łzę goryczy Oswajam myśli rozpaczy by zrozumieć akceptację Bywają takie dni gdy mysli gubia ubrania I nigdy nie jest tak jak już było Ulicą maszeruja zagubione pomysły W parkach tańczą roześmiane wspomnienia Na parapecie usiadł kot Filemon Szukając odmiennego Spojrzenia na rzeczywistość.

Krople deszczu spływają po szybie Za oknem zimno i mokro Otulona miękkim kocem Spoglądam przez zamglone okno Liście dębu pochyliły listki A kasztany zrzuciły kwiaty Czarny kot usiadł na parapecie Przygląda się szklance herbaty Piję wolno, drobnymi łyczkami Wrzątek pali delikatnie moje usta Tęsknię i czekam za Tobą Lecz uliczka, którą idziesz do mnie Wciąż jest pusta. Ano Domini 2004