Natalia Irlandia

Stefan..bądź tak dobry i odczytaj mój wiersz :) hehe Jasiu dzięki za komentarz.

Wiersz podoba mi sie jako tako...tzn. nie zwalił z nóg ale tez nie mam wiekszych zastrzeżen...może troche co do powtorzeń. Jednak musze Cię zmartwic ludzie tu strasznie nielubią rymów. Nie wiem dlaczego. Jeśli ktoś ci wystawi negatywnego komenta włąsnie dlatego że masz rymy to sie tym nieprzejmuj. Heh...no głownie to tyle Ci chciałam powiedzieć. Powodzenia

jednak niewypowiedziane cóż mi zostało przepraszam? człowiek niech się nie poniża tak się czasem słabość dosłownie słabością wyraża choćby ją wsciekłość miała uciszyć jednak nie podołała to nie Twoja wina że ja nienawidze siebię przepraszam

Bardzo fajne , daje plusika:)

Dość długo wachałam sie nad tym czy wystawić jakis komentarz. Czytając za pierwszym razem spodobal mnie sie bo przykuł moją uwage. Czytając drugi raz zaczełam sie zastanawiać nad tym czy aby napewno go zrozumiałam. Jednak wychodząc z założenia , że poezje można w różny sposob interpretować, stwoerdzilam że warto nad tym wierszem pomyśleć. Bardzo podobają mnie sie niektóre zwrtoy jak np. "bo widzisz półmrok otwiera się na nas dość nieśmiało" lub "dziwne umierać na placu pod pawilonem studentów medycyny i trochę niewdzięczne" Podsumowując bardzo bardzo fajne. Gratuluję.

niegdyś same palce delikatnie po piasku znaczyły najważniejsze było krucho i subtelnie ulotne sytuacje tak lekko morze zalewało nie wolno było bać sie chwili nie wolno było przestać czuć teraz te same palce przerzucają piasek w klepsydrze odliczają w strachu

Bardzo ciekawy wiersz. Pobudza wyobraźnie. Czytając go naprawde czujemy sie tak jak czuje sie podmiot liryczny. Mnie się bardzo podoba. Gratuluję

Cytuje "Nie zaśmiecaj zaawansowanego" - to jest żałosne. Jeśli chciales mu/jej powiedziec żeby sie wstrzymał/a z zamieszcaniem w dziale Z to mogłes podać jakies sensowne powody a nie tylko taki , że ten ktoś od niedawna jest na forum. Nie ma to jak komuś dac do zrozumienia , że jego twórczość coś zaśmieca. Sama nie wiem czy to takie modne tutaj tak komus dowalić ...a co niech sie poczuje gorzej skoro tak od niedawna tu jest, czy to może Twoja indywidualna cecha. Poprostu GRATULACJE...

Bardzo mnie się podoba. Bardzo bardzo....pozdrawiam

Witam Niewiele mam do napisania prucz tego , że jestem zachwycona. Piękny wiersz. Napewno zapamętam na dłużej. Pozdrawiam i gratuluję.

nic z tego daty sie pomieszały błędnie łączony październik z miłością maj z samotnością nawet uczucia są na opak niemogę przecież mieszać bezsilności z wiarą no cóż życia nie poukładałam siebie nie ułożę tylka ta obrzydliwa nadzieja że skonstrułowałam Ciebie miałeś być jako pierwsza doskonałość mojego życia nic z tego jesteś idałem dlatego Cię tu nie ma w moim bałaganie byś się czuł źle teraz wcale się we mnie nie czujesz więc jak to bylo? umarłam z miłości? czy miłość umarła?

Dziękuje...pomyśle :-)

Wiersz pełen metafor w które trzeba sie zagłebić. Wydaje mi sie , że każdy czytający bedzie mial swoją wąłsną interpretacje. Wiersz jest jednym z tych które pobudzają do myślenia i każa sie zastanowic. Pozdrawiam "+" aha...pomysłu na tytuł mi brak :-)

Poetę męczy rutyna bo mu na palecie słów brak barw odpowiednich Artysta się boi stagnacji dzieła się nie tworzy kiedy umysł odpoczywa W moich żyłach krew czerwona szaroczłowiecza co dzień te same pytania Gdybym chciała biec to bym pewnie upadła wada taka... że odpowiedzi brak

Cuż ja mam powiedzieć no poprostu super..... Daje ogromny plus. Dodam jeszcze ze ulubiony mój fragment to "gdzieś w życia połowie jak owad w bursztynie zapytany nie odpowiem gdy spytają "co dalej?" " Oczywiście całość świetna ...pozdrawiam :-)

Hm...jakoś ta cała wersyfikacja mnie sie niepodoba...wydaje sie to wszystko niepoukładane. Jednak za treść daje plusik...czytalam z zaciekawieniem... Nie jestem więc sceptyczna bo dla mnie najważniejsze jest to co autor chciał przekazac a nie jak to przekazał(chodzi o sprawy czysto techniczne) . Także plus ...pozdrawiam :-)

Dziekuje bardzo za komentarze , pozytywne oceny oraz negatywne uwagi. Pozdrawiam wszystkich :-)

namalowałam obraz z pustych telefonów jak pięknie można głuchym sygnałem wymalować niebo zachmurzone dołoże słowa wszystkie bez znaczenia z nich powstanie ziemia dobrze już znany mi grunt nieistnienia dodam troche tych spojrzeń już nie jako gwiazd teraz jako kropel co począć z takim dziełem kiedy najbardziej wymowne jest Twoje milczenie?

Wiersz bardzo przypadł mi do gustu ...Gratuluje :-) W ciekawy sposob opowiedziane uczucie , które każdemu jest znane ....

W podejmowaniu decyzji też dobra nie jestem. Dowodem na to może być właśnie to co storzyłam. Dziękuję za wszystkie komentarze. :-)

Powoli, każdego dnia coś w nas umiera. Następny dzień jest następnym przystankiem. Można rzec, iż każdy oddech odbiera nam następny. Jednak są ludzie, którzy umierają szybciej. Żyjąc mniej intensywnie, widząc mniejszą paletę barw, oddychając dużo wolniej. Jest w nich jednak taka siła, która skraca życie bardziej niż paczka papierosów. Starość w nich poplątała się z młodością. Jak się ta siła nazywa ? Emocje. -Więc jak to z Panem jest? - Można mówić do mnie po imieniu. -Nie zwykłem zwracać się w takich sytuacjach do pacjentów po imieniu. - A ja nie jestem przyzwyczajony by ktoś dwa razy starszy ode mnie mówił do mnie per pan. -Dobrze, ale chcę żebyś wiedział, że twój wiek nie ma tu nic do rzeczy. -Ma. Nieważne, więc jak brzmiało pytanie? -Czemu do mnie przyszedłeś? -Bo nie miałem do kogo. -A może nie próbowałeś. -Owszem, próbowałem. Nie widziałem jednak najmniejszego sensu w takich próbach. Ja się nie chce użalać nad sobą. Pan i tak codziennie słucha takich historii. Moja pana nie wzruszy. -Nie chcesz żeby ktokolwiek się martwił tobą? -Nie. Nie wiem. -A o co konkretnie chodzi? Powoli, mów powoli Szept słychać nawet w oddali Na głośne dźwięki My ludzie jesteśmy za mali -Skoro dziś nie masz ochoty rozmawiać, to umówmy się na inny termin. -Nie. Przepraszam, że zawracałem panu głowę.. -Nic mi nie zawracałeś, jak już wcześniej wspomniałeś to moja praca. Wizytówkę? -Nie. -Czyli nic mi nie powiedziałeś i już nie zamierzasz? -Do widzenia. Ludzie żądają jasnych wypowiedzi. Chcą słuchać do tego czasu , do którego potrafią zrozumieć. Dlatego niektórzy są pogarbieni bo przytłacza ich jasność logiki. -Byłem u lekarza. Dla ciebie. -Powiedział ci coś? -Nie, bo ja mu nic nie powiedziałem. -Więc jak to dla mnie? -Gdybym szedł tam dla siebie to bym z nim rozmawiał. -Nie mówiłam ci, że masz iść po wpis w książeczkę. To miała być pomoc. -Tylko ty mi możesz pomóc. -Już nie. Pada na kolana człowiek Ostatnimi siły człowieka całuje A nie da się bólu wyleczyć płaczem Gdy człowiek człowieka nie czuje.

Bardzo ładne. Dodatkowo wiersz trafia w mój czuly punkt jakim są góry. :-)

Fajne

O nie nie , napewno nie jest "prostacki" proszę nawet tak niemówić. Moim zdaniem niczym nieodsaje od pozostałych wierszy. To , że różni się tematyką to normalne. Poezja nie jest po to tylko by poruszać wielkie problemy lub opisywać ogromne uczucia. Poezja jest także po to by w wielki sposób opisać coś małego. Moim zdaniem Ci się to udało. Może przesadzam ze słodzeniem , ale tak właśnie myślę. Pozdrawiam

No jakie ładne :-) Podobał mi się wierszyk jak bym miała dzieci to bym im go przeczytała :-)