[Intuicje]

9 rok. Las Teutoburski
kruczoczarne głowy Rzymian
na kręgosłupach osękowanych żerdek
w świętym gaju jesion wyniosły
odbierający pokłon skruszonych kamiennych

1648. Księstwo Lippe
czarownicowe szaleństwa czerwcowe
z powodu jednej zasłoniętej kotary
oczyszczający obrzęd bauerów
święty obyczaj wytępiania diabła
spod skóry

1875. Grotenburg
na cokole nadludzki Hermann
wytopiony z pieniędzy przegranych
i jego siedmiometrowy miecz
wymierzony przeciwko niebu
w asyście królów i książąt
uroczyście przecięta wstęga

1943. Detmold
łzawy wiatr ze wschodu
włóczący za sobą kulę dymu
ze spalonej dzielnicy
w zagajnikach czerwone usta Marty
i świeże płatki róży herbowej

2001. Tonsberg
moje asteniczne i całkiem beznarodowe ciało
w zaprzęgu rowerów pozostawia za sobą
jednoznaczny pełzający ślad
na górze gród i groty strzał
na dole skansen w nim miejsce
na mój bezpieczny zachwyt

[IV. Biada na Annę która jest różą]

W barze
przy stoliku:

przestań wreszcie rozmyślać
o tym prostym rachunku
różyczkowym

- ja ty i nasze płatki
za które przyjdzie nam
zapłacić-

Anno proszę
skończ z tym wreszcie
i przestań pić sama
z wazonu

już słomka przyschła do ust
a lampka wina
bordowo do ceraty

twoich kolców
z moimi kolcami
pogodzić niepodobna

lepiej podnieś to wszystko
i spij rozlane wino
płatków

zabawne
jak mi się przewróciło
w głowie

[Brzuch matki]

Małgosiu, świetne ;)

[robaki]

Genialna ostatnia cząstka. Wiersz bardzo interesujący. Pozdrawiam

[V. Anna odchodzi na łono przyrody]

Już się nie rozumiemy
Annie urosły skrzydła
ja przywykłem do naszej
ulicy

to ostatnie spotkanie przed
odejściem naszego lata

ja pocę się w dusznym gorsecie
miasta

Anna tuż obok
w płynącej sukience
wypala trawy

pozwoliła zielsku
zajrzeć pod kieckę

ja odganiam psie rzepy
zazdrości

Anna wybiera z sukni
nasiona