Mirka Jacek

Katuj losie nie oszczędzaj światu Katuj pajacyków z cukru kolejnym żartem cięzkiego kalibru czekoladowej machiny śmierci zabiłeś już tych co zapuścili korzenie przebijając się przez szklaną powłokę tabu dogonili śmiech teraz czas na Ciebie płynąca wierzbo utopiłaś w sobie wiatr...

Wyryłeś się gdzieś na dnie mojego serca Wydrapałeś dziurę pazurem wiary dziecinnej Karzą mi się wstydzić Ciebie- Boże muru berlińskiego małego adolfa artysty żydów świadków Bin Ladena Karza mi zapomnieć- usmiech dziecka za krat Oświęcimia Pierwszy krok niemowlaka w łaźni gazowej Dolar rzucony na rękę bezdomnego nauczyciela Pismo święte sprzedawane jak złoto na pchlim targu Bez słów modlitwy na ustach twych wiernych umierasz samotnie na krzyżu Boże miłosierny...