Anna Sieczko

Panie Sewerynie! Nie musi się Panu podobać ale skąd ta zawiść bo bije na km.Rozumiem nie jest Pan zwolennikiem disco polo, ja go wogóle nie znam, bo to nie moje klimaty. Jednak nie odpowiedział Pan na pytania! Was wyczuwalny komunizm !

Piękny. Trafia do mnie niesamowicie. Pozadrawiam i porywam Twoje myśli .

Sewerynie-banalnie.. być może . Proszę podaj definicję wiersza. Nie jestem urażona Twoją ktytyką. Zastanawia mnie tylko dlaczego napisałeś w liczbie mnogiej.W tych słowach przelałam swoje odczucia, nie każdy odbiera i czuje tak samo. Pozdrawiam.

czy dostrzegasz? spadł na ziemię kryształowy deszcz... zamykam oczy spowita mgłą Twoje serce ogrzeje chłodny poranek... Naszą krainę skryje w szklanej kuli perły marzeń w niej rozsypię.. dla Ciebie..

uchwycę Twój uśmiech niewidocznym spojrzeniem namaluję wyobrażeniem blask oczu radosnych wbrew rozsądkowi.. okryję marzeniami barwną duszę ukrytą w Tobie szaloną chwilą bezcennego uniesienia..

Obecne (bycie) szczerze ujęte w skrócie. Pozdrawiam :O)

marzenia jak wodospad Cudownie kryształowe kropelki wpływają nam w duszę.. orzeźwiają nasze zmysły fruwają wokół nas tak bardzo swobodnie pragną żyć chwilą.. pokolorować barwami tęczy skradnę je dla Ciebie ofiaruję uśmiech zanurz się.. Spójrz! niebo usłane trzepotem barwnych motyli kwiaty wiosenne plecione warkoczem odużają zmysły.. popatrz na świat inaczej.. łzami kryształowych barw tęczy.. [sub]Tekst był edytowany przez Anna Sieczko dnia 01-12-2003 11:33.[/sub]

Przeczytałam Twoje wiersze jednym tchem. Czytałam je jeszcze kilka razy by zrozumieć co chciałaś przekazać. Sądzę że nic nie powinnaś zmieniać. Skoro tak podpowiadało Tobie serce i myśli powstały w takim zakończeniu to tak powinno pozostać. Pozdrawiam :o)

kroplą być zaznaczyć ślad ciepły głos duszy dać bursztynem w dłoni.. być wiosną radosną co sieje nadzieję szeptem westchnienia barwnym motylem by oczarować Twą duszę na chwilę.. wywołać uśmiech zatrzymać w biegu rozbudzić marzenia dać wiarę istnienia..

Podoba mi się bardzo!!!! Jeśli nie masz nic przeciwko ,zabiorę do ulubionych. Pozdrawiam. :o)

kolorami jesieni przybieram marzenia jak wiraże okiennic wychwytują zachłannie resztki ciepła.. w barwach kalejdoskopowych szkiełek tysiacami pragnień łapię trzepot wiary.. przybranej nadzieją .. jesiennej barwy beznadzieji....

Paulina. Właśnie te kolory maja czarowć..On ich jest : dawcą: I tylko moje szczeście odbiera go tak jak bym chciała ;) I to świetnie że odczytują ludzię inaczej.Każdy ma własne spostrzeżenia i to jest piękne .Dziękuje:)

Dorma ,to nie gadana.To przekaz moich myśli do osoby którą kocham.Przelewając moje :wiersze: nie myślałam w kategoriach wiersz.Po prostu chwilowy przypływ myśli. Dobrze że każdy odbiera inaczej .Dziękuje za komentarz. :)

Bardzo wyraźnie opisałaś swój ból.Nie będę wyrażać opinni bo jestem nowicjuszką..Pozdrawiam :)

rozpal mnie czerwienią nakarm purpurą ubierz w zachód słońca smakuj jak czerwone wino pochłoń żarem ekstazy zabierz do piekła a rozwinę dla Ciebie skrzydła-grzesznych zmysłów szkarłatu..

Miło mi że podoba się Wam. Dziękuje.

Upijałam się Twoimi snami Smakowałam jak wino z dzikich winogron Zerwanych potajemnie w Rajskim Ogrodzie Z domieszką, narkotycznego pyłu czarów Przenosiłam się na polanę Czekajac na Ciebie z tęsknotą przydziewałam strojną szatę Utkaną ksieżycowym pyłem otuloną barwą tęczy Wplatałam we włosy maki habry stokrotki Byś zachwycił oczy.. Rosą zebraną z nad wodospadów, opsypywalismy polne kwiaty Kradłeś dla mnie blask gwiazd by ujrzeć go w mych oczach Oświetlałam nim drogę byś mnie odnalazł Smak malin pozostawiałam na Twych ustach Wsłuchani w szum traw Spowici namietnoscią Oczarowywaliśmy przyrodę Teraz tańczę w głodzie narkotycznych zmysłów Upij mnie na nowo... Albo nakarm powiewem zapomnienia.. [sub]Tekst był edytowany przez Anna Sieczko dnia 30-09-2003 13:08.[/sub]