Kuba Jasiński

Wobec tak szczegółowych wyjaśnień muszę złożyć broń. To oczywiście Pani miała rację, a nie ja. Przeczytałem Pani wiersz jeszcze raz i muszę przyznać, że mój komentarz miał całkowicie irracjonalny charakter. Może nie mogę się pogodzić z wynikiem tego nierównego pojedynku... Bardzo podoba mi się w wierszu to, że "umiera" zmienia się w "uwiera", czego nie dostrzegłem wcześniej. Pozdrawiam

Dzięki za komentarz. Też bardzo miły ;) Pozdrawiam

Agato, bardzo dziękuję za dostrzeżenie tego "czegoś". Pozdrawiam serdecznie Kuba

Szczerze mówiąc nie rozumiem przesłania. Jeżeli rozrasta się superego (nawiasem mówiąc to nie dokładnie to samo co sumienie, a z Tanatosem też ma niewiele wspólnego), to skąd ta apokalipsa...? Jeśli nawet to nie według Freuda. Pozdrawiam serdecznie

Coś w nim jest. Ostatni wers dodaję do ulubionych. Tylko to "oka mgnienie" napisałbym łącznie. Pozdrawiam serdecznie

Miejmy nadzieję, że nie siądzie. Niech się kręcą:) Pozdrawiam

Dziękuję Ci, Natalio, za ciepłe słowa. Może istotnie za dużo znaków zapytania, ale co poradzić, kiedy wyszedł mi taki Tren X, złożony z samych pytań... Tyle się ich ciśnie na usta :) Serdecznie pozdrawiam

Strasznie jest być komentowanym przez prawdziwego poetę, szczególnie jeżeli komentarz jest lepszy od wiersza, któremu jest poświęcony ;> W każdym razie, komentarz dodaję do ulubionych. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie

Cisza jakaś zaklęta zapadła na wieki. Czy to świat się wypalił i umarłem już - I zginąłem w odmętach rwącej czarnej rzeki I czy to dno przestworu zapomnianych mórz? Może to sama nicość na swych harfach gra Kołysanki ostatniej senne pianissimo? Lub może śpiew słowika wciąż gdzieś jeszcze trwa - Zaskoczony na polu nieuchronną zimą? A może to głos Boga zaklętego w sen Wzywa do zmartwychwstania aniołów ciemności, Którzy w ciszy ostatni nucąc dla mnie tren - Skamienieli nad grobem praźródła miłości?

Bardzo mi się podoba, sczególnie ta dodakofonia. Pozdrawiam serdecznie

Pierwsza strofa spiętrzona jak wieża... Pewnie dałoby się trochę ponarzekać, ale co poradzić wiersz mi się podoba. Pozdrawiam serdecznie

Dla mnie też b. dobrze, ale w ostatnim wersie zostawiłbym "a potem" (powtórzeń nie należy tępic, bo to środek wyrazu w tym kontekście jak najbardziej na miejscu). Zastanowiłbym się jednak nad zmianą wyrazu "skupienie" na jakiś inny ("w ciszy skupienie" nie brzmi mi najlepiej). Pozdrawiam serdecznie