szmalczyk

Ten wiersz nie ma sensu, Składa się z luźnych wersów. W jednych chwile uniesienia, W innych smutek, beznadzieja. Przeplatają się wzajemnie: Niepotrzebnie czy potrzebnie? Plączą wszystko, burzą, niszczą, Potem chcą naprawić wszystko. Ja je zbieram i wypełniam Pustą życia kartę. Po co? Prawdę mówiąc nie wiem... Zastanawiam się czy warto?...

Morze smutku morze łez Plaża słońce poszły precz Może znów ogarnia mnie Samotność A coż to jest? Pusty dom niemy krzyk Którego nie usłyszy Nikt Nie czeka i nie tęskni Nie uśmiechnie rano się Moja gęba w lustrze wrzeszczy Kochaj Kogoś bo tak lżej I choć cierpieć przyjdzie znów Choć niejasna przyszłość jest Zaryzykuj Człeku - bądź zuch Bo zdechniesz jak pies A wspomnienia nigy nie zastąpią Ci Miłości Która wprawia w ruch Serce płuca całe ciało By z całych sił Kochało Bez powodu bez wytchnienia Szczerze bez podtekstów Aż po kres Życia Kieratu ziemskiego Lub do następnej klęski I zauroczenia ponownego.