Piter

W nienawiści odszukać miłość W niewierze pokazać ufność W pamięci zapomnienie W niechęci zobaczyć pragnienie Z nicości wszystko sie wydostało Z miłości pruchno zostało Z ognia woda wylała Z mocy słabość się stała W płaczu lica mieć radosne W srogą zimę czuć wiosne W nędzy zamożność pokochać W swoim szczęściu gorzko szlochać