On

Mroczna prawda głęboko w sercu Spuścizną bez zapytania Drzewo,jak traci swe potomki Tak boli, tak bez opamiętania Okrutne korzenie śmierci rozpuszcza Senny wzorzec ludzkiego zakończenia Miłując gardzi,wierząc pokutuje Ilekroć marzy,brakuje usprawiedliwienia Łono skalane, serce rozumuje Kochać próbując, studnia wylewa Mając życie dawać, odbicie Czerwoną mazia zieleń opiewa Nie mogąc ziemskiego nieba zasmakować Stworzony by cierpieć w milczeniu Nie mówiąc krzyczy w rozpaczy Ciemnością umiera w zapomnieniu Świata ostatni strumień obsycha Wielbiąc piękno,uznając odmienność Szukając barw,szarość ujmuje Pod koniec senność,i tylko senność

Mroczna prawda głęboko w sercu Spuścizną bez zapytania Drzewo,jak traci swe potomki Tak boli, tak bez opamiętania Okrutne korzenie śmierci rozpuszcza Senny wzorzec ludzkiego zakończenia Miłując gardzi,wierząc pokutuje Ilekroć marzy,brakuje usprawiedliwienia Łono skalane, serce rozumuje Kochać próbując, studnia wylewa Mając życie dawać, odbicie Czerwoną mazia zieleń opiewa Nie mogąc ziemskiego nieba zasmakować Stworzony by cierpieć w milczeniu Nie mówiąc krzyczy w rozpaczy Ciemnością umiera w zapomnieniu Świata ostatni strumień obsycha Wielbiąc piękno,uznając odmienność Szukając barw,szarość ujmuje Pod koniec senność,i tylko senność