[Moja rzeczywistość]

Porzucili mnie!
Małe bezbronne dziecko.
Już długi czas znękane,
Odrzuciło obawy, niepewność.
Wypełniło się pustką i barwą ciemną.
Gdzie go szukać?
Pytanie ..
Tam gdzie nikt inny by nie zaszedł.
Gdzie problemy i kochanie nie liczą sie wcale.
To jego miejsce!
Jego własność!
Podświadomość!
Jego świat!
Choć zbłąkane, tu bezpieczne,
Więc niech tak zostanie.

[I tylko My]

Ta cisza ...
Cisza, Która jakby zbliża nas.
Zbliża coraz to szybciej.
Idzięki niej odnajdujemy prawdę.

Milczenie ...
Milczenie tak piękne,
A zarazem niecodzienne.
Niecodzienność, która nas tak wyróżnia.

Blask ...
Blask pozostawiony po Twym nagłym spojrzeniu.
Spojrzenie to , tak tajemnicze,
Tak unikalne.
Jakby tylko dla nas,
Dla chwili intymności.

Zatrzymanie czasu,
Które niby wiecznie tra,
A to przecież tylko chwila

I ten cień ...
Cień, który pozostawiamy,
Przechodząc obok siebie.
Nie zważając na nasze osoby.
Bo przecież ktoś może nas zobaczyć,
Odkryć tajemnicę
Odwieczny sekret.