Rasta Iga92

Porzucili mnie! Małe bezbronne dziecko. Już długi czas znękane, Odrzuciło obawy, niepewność. Wypełniło się pustką i barwą ciemną. Gdzie go szukać? Pytanie .. Tam gdzie nikt inny by nie zaszedł. Gdzie problemy i kochanie nie liczą sie wcale. To jego miejsce! Jego własność! Podświadomość! Jego świat! Choć zbłąkane, tu bezpieczne, Więc niech tak zostanie.

Ta cisza ... Cisza, Która jakby zbliża nas. Zbliża coraz to szybciej. Idzięki niej odnajdujemy prawdę. Milczenie ... Milczenie tak piękne, A zarazem niecodzienne. Niecodzienność, która nas tak wyróżnia. Blask ... Blask pozostawiony po Twym nagłym spojrzeniu. Spojrzenie to , tak tajemnicze, Tak unikalne. Jakby tylko dla nas, Dla chwili intymności. Zatrzymanie czasu, Które niby wiecznie tra, A to przecież tylko chwila I ten cień ... Cień, który pozostawiamy, Przechodząc obok siebie. Nie zważając na nasze osoby. Bo przecież ktoś może nas zobaczyć, Odkryć tajemnicę Odwieczny sekret.