Aleksandra Mak

To nie jest mój pierwszy wiersz. Napisałam ich kilka. Serdecznie dziękuję za wszystkie rady.

Fala nicości ogarnia postać kobiecą, która skupiona na sobie ćwiczy odbijanie obcych duchów... te jak balony muskają ją ledwie i płyną nie odwracając się już nigdy. Dziki śmiech miota się w niej gdy sygnały świata stają się niebezpiecznie ciepłe nie dają się sfałszować zbyt łatwo... one w swojej rzeczywistości są bezwzględne dla napotkanych istnień.

Fala nicości ogarnia postać kobiecą, która skupiona na sobie ćwiczy odbijanie obcych duchów... te jak balony muskają ją ledwie i płyną nie odwracając się już nigdy. Dziki śmiech miota się w niej gdy sygnały świata stają się niebezpiecznie ciepłe nie dają się sfałszować zbyt łatwo... one w swojej rzeczywistości są bezwzględne dla napotkanych istnień.