[Myśli]

...nikt o mnie nie pyta
nie zapyta
nie woła
nikt nie pamieta
nie zapamieta
zapomni
może ktoś wspomni
nikt nie pomyśli
nie myśli
o mnie
pogubi myśli
zgubi
zagubi
nie znajdzie
nie odnajdzie
w nich mnie...

[Pustka dokoła]

Nie współczuj
to nieprawda
to nie dzieje się
tutaj

Nie pocieszaj
ja nic nie czuję
łzy więcej rozumieją
niż ja

Moje uszy tylko
ciszę dziś słyszą
żadne słowo nie padnie
z niczyich ust
ból głowy
zabija myśli
nie ma nic
pustka dokoła

Nie można tak odejść
Nie znika się tak poprostu
życie nie trwa tak krótko
to niemożliwe...

[boję się]

Bardzo mi się podoba. Czytałam wiele razy i zapewne jeszcze nie raz przeczytam. A wers ''czyż to nie ludzkie'' uważam, że jest bardzo potrzebny. Ja również odnajduję w tym wierszu swoje uczucia. Może dlatego stał mi sie tak bliski. Pozdrawiam.

[Szukam Cię]

Dziękuję za szczery komentarz, na jakich mi bardzo zależy. Postaram sie stosować do rad :P Też jestem tu nowa. Pozdrawiam.

[Poranek]

Dziękuję za szczery komentarz i również pozdrawiam :) ciesze się,że czytając mój wiersz przyszło Ci na myśl tak wielkie dzieło jak ''Pan Tadeusz''. To bardzo duży komplement dla mnie. :)

[bez tytułu]

brudnymi dłońmi
dotykam samotności
koniuszkami palców
dosięgam ledwie
skrywanej wyobraźni
zataczam koło
nad marzeniami
by jeszcze raz z hukiem spaść
w sam środek rozczarowania

nie ufrunę już wyżej
dławiąc się myślami
wygrzebię się na nowo
by raz jeszcze nazwać siebie
winną

[Poranek]

Rozdzielił się świat
na pół horyzontem,
pasmem w oddali
złocistym jak słońce,
wylał się z niego
ogień czerwony,
prysnął na ziemię
jak wulkan wzburzony.
Zbudził ze snu
dzień całkiem nowy,
mrok nocy zmienił
W blask purpurowy.
Zakotłowały się chmury,
zmieszały z płomieniem
cienie się rozmyły,
i spadły na ziemię.
Zdeptał je wiatr,
rozwiał ciemności,
rozebrał słońce
z swej tajemniczości.
Wreszcie jak codzień
bez wzruszeń końca
rozbudziła ziemię
smuga wschodzącego słońca.

[Szukam Cię]

Codzień Cię szukam
W promieniu słońca, który mnie budzi
W deszczu spływającym po mej duszy
W odbiciu moich oczu w lustrze
Ale nie ma Cię tam...

Odgarniam włosy
Może między nimi się skryłeś
Zamykam oczy
Może pod powiekami Cię ujrzę
Może między palcami umykasz mi codzień

Zaglądam pod każdy liść
Wpatruję się w wodę
może zanurzony w niej
Czekasz aż w nią spojrzę
Szukam między płatkami róży
Z głową w chmurach chodzę
Rozdmuchuję obłoki
Lecz tam też Cię nie ma ...

Łzy moje spadają z nieba
Może razem z nimi spadniesz i Ty
By w końcu orzeźwić moją twarz
Ostudzić żar pragnienia
Wypełnić pustkę w mym samotnym sercu