Karosia

Widziałam ja znowu na mieście Wystawy mijała obojętnie Żywiła się idotyzmem własnych myśli Twarzy nie miała ręce w kieszeni Dzięki innym głowę nosiła wysoko Bożulku daleki teraz w lustro ona patrzy

I lecę w dół wzrok mój zimny widzę I krew mą Wstyd tak biernie patrzeć na własną śmierć I płakać chcę bezinteresowna cisza... Dziś w dumę przywdziana skrupulatnie jestem - kolejny upadek Porcja wiary, nadziei, naiwności gnie pod kołami rozpędzonych samochodów Nie szkodzi mam ich w zanadrzu

Nocą cień Twój widziałam W głowie mej siedział... wyliczał... moje winy bolało...

Zabrakło mi czasu na życie Pragnęłam się nim zachłynność, upić Utopić się w nim. Zanurzyć po sam wierzchołek mej marnej istoty. Dusza miała mi pęknąć i krwawić eudajmońską pieśnią mej egzystencji, Lecz pękło me serce Rozdarło się na wschód i zachód... Krzyczało z niespełnienia, bo... zabrakło mi czasu na życie.

It's only for me... For myself. Nobody... Nobody knows... Terrible eyes like diamonds! Big diamonds in my head, shinning stones... Nobody can't knows. It's only for me Yesterday... ...I spend night with You...