[Trzeba odejść]

możemy nauczyć uśmiech przegrania
mówić nie gdy tak jest pewne
i spokojnie czekać
na powroty w te miejsca

nie nazwana grawitacja przyciąga
rozrzucone po ziemi owoce
na życiodajne konary
dobrego i złego

nożem była nieuwaga
katem zamyślenie
wiem
kiedyś trzeba odejść
by powrót smakował soczystym jabłkiem

[Karp]

Karpie nie lubią świąt
Nie ma się czemu dziwić
A wszystko wzięło się stąd
Że niby co wtedy wypić

A karp król bez wody
Śmierdząca sprawa
Ubywa świeżości mu od głowy
Jak niektórym z prawa

Karmią grochem z kapustą
Ucho barszcz czerwony zalewa
Śledzika słonego ledwie musnął
Nie takiego chciał chleba

Łaskoczą nożem po gardle
Zdejmują z grzbietu srebro
Pyłu białego dają garście
By usmażyć go na miękko

Pływa po narodowej fali
Ruchu modnym jak sami wiecie
Lepsze są pierogi z rydzykami
Niż karp po żydowsku w galarecie

Z dala od takiego święta
W wannie myśli nadal ponury
A przez szybę się uśmiecha
Księżyc w birecie dumnym

[kochankowie]

Tak jest tu wszystko.
Pełnia fizycznej miłości, oraz rezygnacja, i lęk.
Bezsilność uczuć /w tej chwili/

[rozmowa przedostatnia]

Czuję to, czasami trzeba sie wygadać. Nazbiera się
Kufel piwa wysłucha jako podmiot zastepczy.