Gabriela Wrona

A co proponujesz ;P

a gdyby tak jak motyl na skrzydłach utkanych z ufności wzbić się ku promieniom prawdy spijać nektar radością kołysany w kielichu wzniesionym na łodydze krzyża zatem chodźmy nie mam czasu – zostaję ... [tak trwa do dziś w swoim imago]

dzięki za ocenę :D

No tak, to takie "puste" słowo.. ambicje marzenia i plany z kolorów radości obnażasz otulasz wspomnieniem tęczy mozaikę drobnych gestów Myślę, że taka wersja będzie lepsza ... i raz jeszcze dziękuję za uwagi i pomoc w moich poetyckich pierwocinach ;)

Dziękuję egzegeto :D ciekawa wersja ... moje poprawki wyglądają tak: ach buntownicze nieuległe swym drżeniem jakąż mi sprawiasz trudność ambicje marzenia i plany z kolorów radości obnażasz otulasz wspomnieniem tęczy drobne gesty miłości

Dziękuję ... coś z tą konstrukcją pokombinuję ;)

Dziękuję za wszelkie słowa :) Są dla mnie cenne zwłaszcza, że to mój pierwszy wierszyk ;)

ach buntownicze nieuległe jakąż mi sprawiasz trudność swym drżeniem gdy ambicje marzenia i plany obnażasz z purpury wielkości a pochylasz się i skłaniasz nad drobnymi gestami miłości