Pola Poe

bo to tylko takie wrażonko,jeszcze ciepłe i chyba zaczątek póki co:) bo na miniaturę się nie nadaje(nie porywa;P) dziękuję za komantarz,pozdrawiam P.

chowasz się w takcie na pięć. odtworzymy go później jazz fusion eksploduje z głośników. prosto na mnie wypada skojarzenie zaprowadziło mnie aż tutaj a stąd już blisko

a wiesz ze jak powiedziales to tez mi sie przypomnialo...(dotykaj...bezszelestnie..btw ładna piosenka) ale nie chodziło o Tomka tylko o Junga:) dzięki za koment pozdrawiam P.

no to pianino czy fortepian?

zapadam się w wiersz on też uwiera po latach to co było mieści się w siedmiuset megabajtach widać teraz wyraźnie nie tylko fryzury się zmieniały z czasem przy herbacie i soundtracku z dotychczasowego życia pojawia się miejsce na łuskanie zamierzchłych faktów *** pogódźmy się pomyliliśmy uczucie z percepcją błąkamy się ty w podczerwieni ja w nadfiolecie

gdyż to własnie o tę przeslosc sie rozchodzi:)"intymny" skasuję,ale szyku w obiedzie nie zmienię bo wartosciowy ma dalej ciąglosc ze "stereotypowo"...chociaz nie wiem czy ten wiersz jest w ogole czytelny... dziekuje za komentarz i pozdrawiam

podoba mi się może nie w zupełnej całości ale zakończenie jest dobre, ładnie zamyka wiersz pozdrowienia P.

zwykliśmy oglądać dłonie pod światło papilarnie płynąć śladem najdłuższym zwykliśmy dmuchaniem rozdzielać włosy dawkować wdechami ich dymny zapach to było lepsze niż potrzeba normalnego życia (wśród przepychu) niż widzieć w powrocie obiad wartościowy (stereotypowo) to było lepsze wierzyć że zwykliśmy choć wiemy oboje zwyczajniejeliśmy

bardzo dobry wiersz moim zdaniem (ale ja sie nie znam:)) konkretny,czytelny, zabawny i ze świeżą puentą a temat fotografii mi bliski więc tym bardziej :) pozdrowienia słoneczne, P.