piotr patt

nie mówmy już o pędzących zebrach zwłaszcza gdy dudni jakby się wsiadło do byle jakiego pociągu zresztą czy ja wspominałem o grze wstępnej z widokiem na miasta i wsie wszystko gdzieś ślizga między dłońmi jak numer domu przy którym mieszkam tu jest czas naszego kochania lub sposób na czytanie z pustej szklanki (…) podobno znowu zagra budgie z riffem breadfan któż wie może zdarzy kiedyś znalazłem parę kolorowych piór i tyle widziałem nic tylko upić albo zapisać w dwóch gramach poezji takie tam o zdychaniu artystów śliniąc przy tym kopiowe ołówki albo motywy z martwym ptakiem wtedy da się usłyszeć że ryby przestały śpiewać w ukajali wystarczy tylko pójść w kierunku wysp by zamilkło

(…) z czasem się wyrasta albo tonie jak papierowe statki puszczane na deszczu aż do wsiąkania pewności w zakolach rękawa gdyż każdy ma swoje wyspy lecz nie każdemu jest do nich dopłynąć mówili o strachu przed pierwszą kobietą czy napisaniu sonetu po którym zawsze zostaje smak imion lub ból miłości jeszcze tylko świadomość ta gdzieś na końcu języka że coraz ciaśniej i świat leżący u stóp

nawet te pięć i pół minuty poświęcone kobiecie to tak jakby wypalić paczkę marlboro z widokiem na złoty róg mówią że mam przez to udane życie nic tylko szczekać z radości kumple stojąc przy barze rozkładają ręce jak kiedyś przed wejściem do cichodajki martyny to był czas łamania zasad i rymowania z przejęcia ale dobrze mi wychodziło namiętność czyniła cuda często zostawiałem po sobie pamięć ładną jak motyw z casablanki

no, kto by pomyślał... jesteś ostatni, którego bym o to podejrzewał :)

nic się nie przejmuj... ty i tak się nie znasz.

…milczeniem głośniejszym od krzyku czy da się nauczyć burzy by mogła nosić od ciebie do mnie aż stanie w gardle albo poszukać plam mówią że to od rozdawania adresów po ostatniej zimie ale ja i tak wiem swoje wystarczy poprawić lekko włosy cień sam zacznie wysuwać się spod butów potem już tylko łatwizna lubię jak pachnie morzem wtedy we mnie coś wzrusza a może gęstnieje puszczaniem fregat przez zaciśnięte pięści najlepiej zostawić przez moment kiedy bierze rozkłada i wsuwa na długie dni lub początki jakby nic z niczego dobrze że chociaż wierzymy w cuda (…) akwaria jak tanie dzielnice potęgują szaleństwo i wszystko krótsze że nie ma komu podawać ręki

nawet ćmy przestają zachwycać wytarta włochatość nie stanowi atrakcji lepiej zachować dystans lub umrzeć na rakowieckiej niech będzie wszystkim głupio i ckliwie to tak jakby malować seks na czerwonym w końcu każdy chce być rozbierany do zamknięcia ust (…) nie warto tu mówić o tytułach czy nadawaniu imion zawsze wybieram te najprostsze czując niepokój za zamkniętymi drzwiami tam wszystko trzyma i brzydnie niczym otwarta morda owada dobrze jest wtedy przeczekać albo zszarzeć jak przy pierwszej komunii tłukąc się o zdrowaś mario łaski pełna aż po kurewską żarliwość poety by dotykać murów hebronu łkaniem

Ulica, Kornacka od zawsze śmierdziała szczynami. Przeganiając, co bardziej wybrednych. Mówiono na nią Afryka albo raczej dzika jak Afryka, gdzie namiętność urosła do rangi kurestwa, ale to napawało mnie dumą. Byłem niczym kometa w zaciśniętych rękach, wrastając w bramę na podobieństwo mosiężnej jaszczurki. Wtedy jeszcze wierzyłem w słowa, które trawą wychodziły z cegieł. Nawet zdążyłem się zakochać, przykładając głowę do podłogi. W coś trzeba było wierzyć, choć obcość już była mi znana. Często w nadgryzionych wargach lub na wystukanych rytmach, nie swoimi pięściami. Nieraz też przychodziło marzyć, przechodząc suchą nogą po zatopionych wyspach. To tak jakby poczuć, że odrywam się od ciała. By pozostawić po sobie wygniecione miejsca (gdyż każdy krzyk jest mądrością, dopóki nie opuści gardła) i zalotne zacieki.

…nic nie jest bezsensowne chyba że nie ma sensu ciekawe czy można polatać na śliwce mam dość szukania archipelagów po trwałych ondulacjach które zawsze chwytają za gardło to jak mówienie o końcu świata albo łapaniu światła aż chciało się krzyczeć dobrze że wojny są na odległość lub jeszcze dalej (…)od kiedy połówki ćmy zapadły w rogówkach zaczyna być nawet elegancko

za późno na decyzje wsiadam wysiadam znowu wsiadam nie mówię że wkoło lecz dla własnych powodów przechodząc w dosłowność odkąd jestem trzeci raz (dla siebie) przerzucam świat w odłożonych sprawach nie chodzi o to by zrównać niebo z ziemią tylko za czyją skórę zalazło najwięcej teraz mam swoją wyspę pod zwrotnikiem krzesła poukładane na stole choć brak intymnych miejsc a kiedyś dotykanie i wieczory oblepione motylami

co, z tym dystansem? bo nie kumam, ale podejrzewam... proszę spojrzeć na tytuł i wtedy "poza" będzie na swoim miejscu.

zawsze dotykam wszystkiego co leży mi na oczach czy nawet poza czasami też mam wrażenie że świat puszcza do mnie oko jak w reklamie o chińskim murze a ja i tak tęsknię między brzegami stołu z widokiem na martwy chleb aż brak słów więc wychodzi tabu ale nie popadam w schematy pozostaje definicja orbity by zacząć oddychać bez siebie teraz pozostało chłeptanie z cudzych dni i chłód niezajętych rąk

może zbyt późno było na czekanie a nie każdy widok jest najlepszą perspektywą więc wypadałoby coś napisać dużo rzeczy zresztą wypada (…) gdy wiem że najłatwiej jest o kobietach zwłaszcza jak dają się czytać lub nagrać w nieznanych językach wtedy są warte wiersza z pierwszą komunią czy miesiączkowaniem odrębny temat to oceany i pływające wyspy bo mam takie przejścia do kilku odcinków naraz aż po sprucie własnych oddechów dlatego próbuję wyhodować sobie przestrzeń bez smutnego pierdolenia (…) masz ten swój czarny ląd wystarczyło się tylko zakochać

(…) kierunek nowa gwinea może się kiedyś zapętlę w gardle lub na skórze ciągnąc wzrok przez pełnię wiosny jak kobieta która ma wiele wspólnego z przystępną ceną niech to będzie czas cudów gdzie wszystko da się schować czy uśmiechnąć obok jeszcze ten jedwab i welur …mam słabość by żadnego nie podziwiać nie muszę też nikomu wierzyć tylko wyczuwam chłód i jaskółki

…czasami jestem nagi nagi jak kobieta w dniu kiedy nie było początku można się było pogubić czy napisać wiersz mówiła ty świnio rozkładając emocje na wersy tak to już jest z kochaniem kiedy zaczyna coś stukać trzeba mieć wtedy szerokie gardło lub ciągnąć wzdłuż w sięganiu dalej niż wyobraźnia więc wszystko co białe zostawiam na jutro niech wywołuje skutki dziobania i mijanie

…(chcieć nie znaczy mieć) czyli złudna uwaga nad obojętnym lubię biel ściany zwłaszcza gdy spływa zajebiście po oczach niczym rafa śniegu lub piersi kobiety można wtedy wszystko wygładzić czy rozpoznać siebie w sobie na wymiar ostateczny to tak jak z frazą wiersza być albo tylko na moment są jeszcze te chwile pomiędzy i zdaje się ubywać

czasami trudno przebić się przez ten rytm a znajomość siebie nie zawsze jest źródłem radości dobrze że chociaż osobowość poety rokuje przesiąkanie do wierszy wróćmy jednak do szczegółów puste niczym przedziały lub obrazek bezdomnego z okładki wtedy można się poczuć jak zagubiony w tekście więc lepiej zacząć myśleć zaocznie od razu wszystko się dobrze układa niczym sny o sophii loren lecz i tak odczuwam zmęczenie od blizn po dobrych rozwiązaniach

(…)zwłaszcza nad ranem gdy można popłynąć po nierównościach oddechu lub przełożyć dotyk na myśl poza słowami niekiedy więc warto przemilczeć i być przygotowany nie mówiąc o bliznach strzępiąc kolejne nitki prześcieradła by tworzyć wzór nie do odczytania niczym kalekie lądy wyssane ze snu

całe szczęście, że ty się kyo... nie znasz na poezji.

mam tysiąc powodów przemierzyć kontynenty mknące białymi sufitami dla poczucia lub powąchania bliskością dali choć wszystko czasami (s)pada jak perseidy albo na pysk przyczepione do ścian niczym leniwce z wielką paszczą wtedy zdarza mi się że charkoczę przez sen przylepiony do wielkiej łodzi zjarany po czubki palców trzeba uważać by znów mnie nie wysiudali\ wpław to byłaby katastrofa większa niż syberyjskie gówno na czterech łapach zastanawiam się dokąd zmierzają moje trzy żony ja i tak przetrwam ktoś musi uprawiać sztukę pozostaje tylko kwestia formy płynąca z moich sutków jako chwilowy eksperyment ciekawe tylko czy to kupią

…każda kobieta zostawia po sobie zapach niekiedy zdarza mi się opadać między piersiami albo łamać paznokcie nie można przecież być tu i tam sam nie wiem czy nie lepiej przywiązać się do krzesła lub rozebrać z resztki nagości wtedy dobrze jest nucić w paru językach okalając zachwytem łydki aż po zaciśnięcie gardła zastanawiają mnie sny które przerastają sufity mówisz że to nowa europa bez granic może uda się coś zatrzymać w garści to miała być najwierniejsza miłość z zamkniętymi oczami na kancie łóżka dla oswojenia pamiętam też usta złożone pocałunkiem tak jakoś do góry nogami jak u chagalla wystarczyło tylko uchwycić w dwa palce i puścić latawcem

…miłość to składanie gestów z dwoma ulicami zdań w tym samym języku zdarza mi się patrzeć lewym okiem na prawo gdzie są najpiękniejsze widoki można wtedy dowolnie zwodzić aż czas przestaje mieć miejsce lub stanąć na skraju i mówić o wyspie mrucząc przez zęby aloha dla zakręcenia w oczach wszystko ma swoje znaczenie jak przenikanie czerwienią warg po nieznanych nam jeszcze ciałach teraz wystarczy tylko zrzucić cień by poprowadzić cię tam skąd nawet bóg nie chce wracać

mówię o pamięci... pozdrawiam i kłaniam się :)

tylko cisza nie odpowie echem… każda włóczęga pozwala chodzić nawet przy arley tour eiffel słowami kochania co prawda tylko za ścianą do całkiem obcej kobiety niech ma za auschwitz i birkenau dziś tak wszystkim łyso i odległe teraz nie czas na dotyk czy supłanie nitkami aż po bezmyślność choć dociekanie jest w modzie dla przejechania butami na nagim milionem reprodukcji mówiąc że bóg to ściema z metką małego jezuska jeszcze ten akord poobijanych garnków by rozładować pamięć spalić czy też udusić

nie będziemy już mówić o kochaniu był czas że wszystko było jasne lub wychodziło nam bokiem to jeszcze nie koniec świata lecz coraz częściej trafiamy w puste krojąc bezwymiarowo przyszłym więc po co przełykać niechęć zaśnijmy nieobecnością daleko od siebie i gdzie indziej