Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rafelz

Użytkownicy
  • Postów

    5
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez Rafelz

  1. Na korzeniach zła natury
    wydana w gzrechu pierworodnym
    zanurzona w smolistej cieczy
    ma dusza opatrzona

    Nie pragnie, a dostaje
    odarta z miłości, a przy niej
    w pięknie ciemności
    ma dusza utopiona

    Bez obawy o karę zagłady
    z geheną sprawiedliwości bez zgody
    w imię umiłowania występku
    ma dusza rozkwita

    Krzywda osobista narusza pokój jednostki
    martwe żrenice na wszelką szkode
    narażona na śmierć bez naprawy
    ma dusza obfita

    Nie próbuj zmieniać
    wszak
    ma dusza nie umiera.

  2. Wysoki głaz nieprzezroczysty
    Mój blok z windą choć cztery pietra
    By wyjść wcisnąć trzeba escejp

    Parter ,piwnica śmierdzące środowisko
    Po piętrach powciskani ludzie
    Nielegalni mieszkańcy i to wszystko?

    Cztery pietra z którego każde przez każde się przeciera
    Góra to dach co do skoku zachęca
    Po człowieku etykietka sąsiada zostaje.

    Znajdziesz tu alkoholika znajdziesz i narkomana
    Dilera nie szukaj to mój sąsiad
    Mieszanka śmieszniejsza niż dialogi Manna

    Jeden blok o niebanalnym zasięgu
    Jeden blok co przekraja każde blokowisko.

  3. stojąc na kiczowatym przestanku
    widok nudnych spraw
    on i jego skromny kawałek papierku
    a jednak tak dużo, wiele, mnóstwo
    pięknych słów.

    przepychu nie ma tylko ważność
    nic po nad to tylko ważność
    on i jego skromny kawałek papierku
    napisane krzywe wyrazy
    miłości wyznania.

    kto może być ucieleśnieniem
    tak wiernego oddania?
    on i jego skromny kawałek papierku
    widok, który jest i był
    nie zastanawia.

    i nic w tym niezwykłego
    i nic w tym nierealnego
    on i jego skromny kawałek papierku
    gdyby nie to, że to już tylko opakowanie po
    słodkim cukierku.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...