Angelika Tracz

Złosc ogarnia mnie gdy ktos sie na mnie drze Zrobie cos nie tak ale to nie poeód by piac. Kazdy popelnia w życiu błędy I królowie i przybłedy. Błąd popełnić może każdy Nawet ten co jest odważny. Lecz dlaczego wina spada na mnie Jak ja chce by było fajnie.Ja się męcze i trudze Czasami nawet óbiur pobródze A nawet się pomyle A oni drą sie jak krokodyle. Otwierają swój pysk By mnie poźniej w nim zgryść. Uciekam przez łąki ,lasy,góry i piachy. Oni w pościgu gonią mnie A ja przez to cała drże. Pokonałam złość I mam już tego dość.

Ogólnie to wiersz mi się podoba,ale ja pisze przeważnie wesołe wiersze więc twój wiersz nie wydaje mi sie doskonały...ale to nieznaczy że mi sie nie podoba.

Nie moge uwierzyć w to że ta piękna kobieta o wielkich,magicznych,zielonych oczach i włosach złocistych jak słońce,okrągłej buzi i zarumienionych na czerwono pioliczkach to moja mama.Kocham te istote i myślę że ona mnie taż.Czemu?Zadał kiedyś ktoś pytanie.Przez pare chwil myslałam co mam odpowiedzieć lecz w pewnym momencie uswiadomilam sobie że ta kobieta podarowła mi życie i dzięki niej jestem na tym świecie.Całe życie zawdzięczam tylko mojej najsłodszej mamie.