Monika Norecka

Zagra Ci na palcach marazmu donosiciel ubrudzi Ci myśli prawie rozebrane usłysz świerszcza głuche brzękanie zobaczysz czerwieni grę na gitarze jak pominięto dziecka z Bogiem spotkanie życie zachłanna to dysputa śmierć a jednak sztuka.

Dzięki za komentarz. Tak, oczywiście chodziło mi o ''ukradkiem''. Pozdrawiam :))

Spojrzałam tylko ukratkiem Oślepił mnie blask szafiru w jego włosach poczułam bezimmienny żal zatopiony w jednej z jego łez Zapomniany uścisk Zbyt szybki oddech Znów mnie okradł A potem zapytał Czy wybaczę? Tym razem prosił o zbyt wiele...

Otwieram oczy, wstaje świt znów ten sam skrawek nieba, ten sam kawełek ziemi. Ciemno, cicho, strasznie... szelesty, płacz, lament... Rozpacz, żal i przerażenie... Zapiera dech w piersi świadomość kolejnego wschodu słońca. Dzień - tłoczno tu od ciał, A pusto od nadziei. Ciężko- lecz wstają ci, co muszą wstać, by iść przed siebie po kamieniach i wyboistej drodze z wolnością w sercu i pustką w żołądku. Przez góry myśli, świadomość... Drogą -nie wiadomo, dokąd. Idę i zapominam o bólu, Nie myślę o mrozie Wyłączam współczucie Obalam słabość. Każdy krok to kolejny dzień życia. Nie ogladam się za siebie. Boże!żebym nie został w tyle. A spis numerów coraz węższy. Oblewa mnie pot przerażenia I tak idę z sercem zamkniętym w dłoni, By kiedyś otworzyć oczy I zobaczyć skrawek własnego nieba.

Piszesz ze poezja ''szuka wielkich słów i epitetów". I masz rację bo tworzyć to szukać. Gdyby nie te poszukiwania to nie mówilibysmy dzisiaj o niczym innym jak tylko o prozie. Poezja to patos, który tworzy geniusz autora, a nie wyszukane słowa. Jeżeli chcesz kogoś zmusic do myslenia to daj mu wskazówki a nie ''pokazuj palcem''. Zawsze myslałam ze ja tez potrafię ,,coś'' stworzyć a nawet uważałam ze mi to wychodzi. Ale zrozumialam ze nigdy nie będę wielką poetką, a jezeli mam zostać przecietnym twórcą to wolę szukać dalej. ''Poezja'' nie jest dla każdego i na tym polega jej wyjątkowość.

Piszesz ze poezja ''szuka wielkich słów i epitetów". I masz rację bo tworzyć to szukać. Gdyby nie te poszukiwania to nie mówilibysmy dzisiaj o niczym innym jak tylko o prozie. Poezja to patos, który tworzy geniusz autora, a nie wyszukane słowa. Jeżeli chcesz kogoś zmusic do myslenia to daj mu wskazówki a nie ''pokazuj palcem''. Zawsze myslałam ze ja tez potrafię ,,coś'' stworzyć a nawet uważałam ze mi to wychodzi. Ale zrozumialam ze nigdy nie będę wielką poetką, a jezeli mam zostać przecietnym twórcą to wolę szukać dalej. ''Poezja'' nie jest dla każdego i na tym polega jej wyjątkowość.

,,ślepymi oczami patrzycie karmicie łatwymi rozwiązaniami'' Widać ze bardzo zalezalo Ci na tym zeby dotrzec do odbiorcow. Jak dla mnie za bardzo. Jak dla mnie twój wiersz brzmi raczej jak tekst jednej z hip-hopowych audycji. Ale to tylko moje zdanie. Zyczę powodzenia, bo widac równiez że sie starasz.

Niesprawiedliwa ta Muza co pawilon gwiazd wybiera niustannie śmiejąc się z czasu bohatera na doznań stoi szczycie i cicho szydzi ponad wszelkim życiem. Z tego samego spoglądali pagórka wielki bóg i jego mała córka ale walka się zaczęła a kto kończy śmiał i zaczynać śmiech z poczynań czerwona dwururka. Zardzewiały napis na pomniku niesprawiedliwa ta muza że tylko poetom non omnis moriar.

Przepraszam za łzy nie uronione W szum liści wymownie nie wtulone Za zmysłu nie pomylenie Drżenie nie oszołomienie Przepraszam za oczy nie rozpalone Stopy nie uniesione Myśli nie rozmarzone Tęczę co nie błyszczy spojrzeniem ognistym Przepraszam za drogę niedokończoną Że miłość rani i bezcześci Bezczelnie pościelą szeleści Że daje i odbiera Aż znów zaczynasz od zera