Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Witold Gombrowicz

Użytkownicy
  • Postów

    8
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez Witold Gombrowicz

  1. Cytat
    każdy artysta jak dom budując
    ustala granice własne
    poza nie nie wpuszcza Cię
    to chyba kurna jasne

    czy lepszy od niego szczekacz
    taki co tylko kłapie?
    teraz juz wiesz dlaczego ja
    trzymam Cię w wiatrołapie

    emocjonalym ekshibicjonistą
    nazwij najlepiej każdego
    całą sztukę wrzućmy do kosza

    słaba logika
    i przerost EGO


    Z tygodnika "Nature" : "sztuka to tylko bardziej wysublimowana forma zalotów..."
  2. „Najpiękniejsze kwiaty wyrastają zawsze
    w najsmrodliwszym miejscu”
    Céline



    Poeta – wcielenie pozy i pretensjonalności-
    ma bardzo niekulturalny nawyk
    nabierania egzaltowanych gości
    że jakoby wiersz jego ma źródło
    w duchowym doświadczeniu, miłości
    Bogu lub literackiej tradycji
    podczas gdy banalnym początkiem wiersza
    jest ciemne ukłucie ambicji
    Żaden poeta nie przyzna, iż piękny kwiat metafory
    który rzekomo rzeźbi w srebrze i złocie
    ma swoje korzenie nie w duszy jasnej, ale w nędznym błocie

  3. „Najpiękniejsze kwiaty wyrastają zawsze
    w najsmrodliwszym miejscu”
    Céline



    Poeta – wcielenie pozy i pretensjonalności-
    ma bardzo niekulturalny nawyk
    nabierania egzaltowanych gości
    że jakoby wiersz jego ma źródło
    w duchowym doświadczeniu, miłości
    Bogu lub literackiej tradycji
    podczas gdy banalnym początkiem wiersza
    jest ciemne ukłucie ambicji
    Żaden poeta nie przyzna, iż piękny kwiat metafory
    który rzekomo rzeźbi w srebrze i złocie
    ma swoje korzenie nie w duszy jasnej, ale w nędznym błocie

  4. „Najpiękniejsze kwiaty wyrastają zawsze
    w najsmrodliwszym miejscu”
    Céline



    Poeta – wcielenie pozy i pretensjonalności-
    ma bardzo niekulturalny nawyk
    nabierania egzaltowanych gości
    że jakoby wiersz jego ma źródło
    w duchowym doświadczeniu, miłości
    Bogu lub literackiej tradycji
    podczas gdy banalnym początkiem wiersza
    jest ciemne ukłucie ambicji
    Żaden poeta nie przyzna, iż piękny kwiat metafory
    który rzekomo rzeźbi w srebrze i złocie
    ma swoje korzenie nie w duszy jasnej, ale w nędznym błocie

×
×
  • Dodaj nową pozycję...