Zofia Mars

Skąd Ty kochany bierzesz takie wspaniałe pomysły na utwory??? Przecież Ten jest cudowny, ta prawda uczucia...

tak krótki, a tak bardzo treściwy.. ciekawe, " zbyt dalekie, za bliskie, za dalekie razy trzy,..." bardzo ciekawe...

i tak leci czas, ucieka jak spłoszony ptak, w którego ktoś rzucił szary kamieN codzienności... i tak mija zycie...

Wiesz, czuje po trochu to samo... Wspaniale to nazwałeś, Ten ból...

siedzimy razem przy stole Ty jesz świeży chleb i popijasz go rumową herbatą tak pięknie wyglądasz gdy siedzisz na przeciw mnie Twoje odwiedziny są zawsze tak bardzo miłe i radosne przynosisz ze Sobą ciepło jesiennego lasu i miłość wiosennego serca siedzimy razem przy stole a czas tak miło ulatuje przez otwarte okno lecz nam go już nie żal bo razem jesteśmy bo razem on spędzony siedzimy razem przy stole popijajęc rumową herbatę

Bardzo piękne.... tak szczere,proste niby , a jednak tak bardzo bogate... Jeżeli możesz, Drogi Szekspirze, prześlij mi na poczte kilka Twoich utworów. Jezeli możesz, i jeżeli chcesz...

Bardzo chętnie pokoresponduje z wszystkimi, którzy choć troszeczkę lubią poezje...

siedzę przy słonecznym stole i zajadam się arbuzem soczysty, czerwony niczym róża wypełnia moje wnętrzności... i myślę, myślę jak zwykle o Tobie Twoja postać w mojej głowie zmęczonej... właśnie skończyłam jeść arbuza, ostatnie wypluwam pestki a myśli o Tobie nie znikają wciąż przechodzisz pomiędzy drzewami mego parku lewej półkuli szarego mózgu... popijając chłodną herbatę wspominam Twoją sylwetkę kiedy oświetlona tkwiła na kolorowym chodniku i wzrok Twój skierowany w moją stronę tak radosny... i herbata też się juz skończyła...

szukam twych pocałunków Twego ciepła rąk opieki Twych ramion pulsujących skroni łagodności Twego policzka... me poszukiwanie wciąż trwa... tak bez słów...