Rhapy

Znów ostatni podmuch wiatru otulił moją ciepłą skórę , Powieki dały znać i powoli osunęły się jak kamienne wrota , A umysł zaczął zbierać mądre myśli … Pustka jak chmura przysłania co lśni , Pragnę wyrzucić co we mnie tkwi , Chcę unieść się z Tobą do końca mych dni , By znów powrócić i z Tobą śnić , Patrzeć na Ciebie gdy tego zapragnę , Oddać Ci siebie gdy tylko zapragniesz , Mym sercem byś była Ty , Proszę zabijcie tą pustkę nie dajcie jej żyć …

Znów ostatni podmuch wiatru otulił moją ciepłą skórę , Powieki dały znać i powoli osunęły się jak kamienne wrota , A umysł zaczął zbierać mądre myśli … Pustka jak chmura przysłania co lśni , Pragnę wyrzucić co we mnie tkwi , Chcę unieść się z Tobą do końca mych dni , By znów powrócić i z Tobą śnić , Patrzeć na Ciebie gdy tego zapragnę , Oddać Ci siebie gdy tylko zapragniesz , Mym sercem byś była Ty , Proszę zabijcie tą pustkę nie dajcie jej żyć …

„Szelest” Trzy par oczu w jednym lesie , Szum dwunastej już się niesie , Trzaski ,wrzaski w jednej chwili , Pot na ciele już się sili , Mroczne zwidy , mrocznych ludzi , By swe myśli szybko studzić , Budzić w sobie gniew rozpaczy , Znowu tysiąc oczu patrzy , Słyszysz głos dla swej otuchy , Wokół ucha dzikie muchy , I historie opowiada , A twój umysł figle płata , Że ktoś się tu właśnie skrada , Magia lasu mocno działa , Byś się znowu bardzo bała , Wnet pomysłów pełna głowa , A tam cmentarz już się chowa , Krocząc w głąb krzyżowej drogi , Czujesz jak Ci gną się nogi , Serce mocno już pulsuje , A Ci ludzie ? Na nich pluje !! Twardy umysł , twardych ludzi , Kończąc wszystko ciało studzi . ”Piękno Sępólna ukazane nocą „ Z Dedykacja i szczerymi podziękowaniami dla Kasi i Agaty .

„On” Postać zwykła , Postać szara , Postać nie wyróżniająca się z tłumu , A jednak coś w niej siedzi , Siedzi w niej demon uczuć , Który bucha przy każdym zadanym ciosie , Każde słowo trafia w sam środek , A jego umysł otoczony mrocznymi myślami , Sam siebie jeszcze nie poznał , I nie pozna chyba go nikt , Szatą mrocznych myśli jest okryty , Oczu niema by wyciągnąć z niego ból , Słowa jego szyfrowane , Serce diamentowe , piękne a zarazem twarde , Żyjący w innym świecie , W świecie fantazji i wrót śmierci , Samotny wędrownik poprzez swoje życie , Kiedy spojrzysz z innej strony , Ujrzysz jego wielką ognistość , Kiedy każde słowo zamienia się w piękną poezje , Kiedy namiętnie pokaże swoją miłość , Oczy buchające pragnieniem , Umysł zapełniony tylko jedną osobą , Jest zwykły a jednak jest inny …

„Tęsknota” Dni płyną jak rwąca rzeka , Myśli pokazujący obraz który tylko my znamy , Wiatr wiejący prosto w twarz , I odległość która nas dzieli , Ostatnie spojrzenie przed odjazdem , Szczery uśmiech mówiący rozchmurz się , Ostatnia chwila w twoich ramionach , Twoje usta na moich zostawiający ślad otuchy , Pragnienie które wciąż mnie budzi , I umysł mówiący szalone pomysły , Miliony wspomnień … …Pierwsze spotkania… …Pierwsze pocałunki … Wszystkie spojrzenia przy których milczeliśmy a były takie piękne , Wszystko tak mocno to we mnie tkwi i nie chcą opuścić choć na chwilę .

„Ostatnie tchnienie” Ostatnie spojrzenie na świat który pozwolił mi żyć , Rozglądając się wyszukuje piękna , Teraz wszystko jest takie inne, Powieki robią się coraz cięższe, Oczy ledwo plątają się po pożółkłym suficie, I lekko spływająca kropla potu z czoła, Zastanawiając się jak to będzie kiedy wszystko zrobi się czarne, Kiedy słowa już do mnie nie będą docierały, Czując jak serce bije coraz to wolniej, A wszystkie mięsnie robią się twarde jak kamień, Powoli pozwalam się ogarnąć całej tej rzeczywistości, Myśli są tylko jedne z tych pięknych dni, Łapiąc ostatnie tchnienie, Zamykam oczy , I z uśmiechem na twarzy pozwalam się porwać .

"Czarny Mag" Czarne chmury , Wokół góry , A na górze czarne róże otaczają ciemny zamek , Zamek cichy i ponury a w nim wielkie czarne dziury , Tam w środku magia niesie , Tu coś spadnie tam uniesie , Dalej ... , głębiej siedzi w mrocznej szacie , Z mrocznym wzrokiem , Wchodząc w głąb Czarnego Maga , Słychać jak to zło się wzmaga , I domaga uwolnienia , To są tylko złe wspomnienia , To są tylko urojenia , Mag kieruje się gdzieś w lochy , Pokazując zła ogromy , Gdzieś daleko ujrzał oczy zła wszechobecnego , Lecz podąża wciąż do tego ... , Mag cos szepcze sam do siebie , Pogrążając się w swym gniewie , Rzuca magie , rzuca siłę , Na ta postać co się wije ... , I wychodzi z mroku postać , Z której bije światło śmierci , Jego twarz nie ujrzę nigdy , W reku trzyma miecz od Maga , Który prosi , wzmaga ,błaga , By zatopić się w ciele , Rycerz Czarny siodła konia i wyrusza po głów wiele , I pognał z tego zamku by zbić z głów kilka wianków , Ciemnym lasem ... , chuda ścieżką , Gdzieś podąża Rycerz śmierci , Swój miecz wbija w ludzkie ciała , Az me serce płacze...blaga , Dość mam tego juz wszystkiego ... , Lecz on ciągle nie przestaje , Pokazuje zło od pana , nikt mu się nie może oprzeć , Duma niesie go na skrzydłach , A Mag siedzi w swej fortecy , Obserwując przebieg rzeczy , Lecz gdy nagle się wylania , Postać czysta ... , Postać biała , Która idzie z kresów świata , By zamoczyć swój miecz cały , W cały rozkwit zła , Zbliża jeden tytan do tytana , Walka rozpoczęta ... , ...Kto polegnie ...? ...Zło czy dobro ...?? Walka toczy się zawzięcie ... ...Sztos za sztosem ... , zadany cios ... Ktoś upada ... , ktoś polega ... , Zło polega ... , a wraz z nim Mag i zamek cały ... , Zniknął ... Prysnął , A w jego miejsce stanęła bujna zieleń ... , Dobry Rycerz nic nie mówiąc o zwycięstwie uciekł szybko w miejsce z którego przybył...

"Psychoza" Mroczna strona twego mózgu , Podpowiada jak paść w smutku..., Ciche słowa... , Ciche szepty... , Gdzieś w podświadomości złego ... , Wciąż dochodzą nowe słowa , Coraz cięższa moja głowa , I zaczyna sie odnowa , Krzyczę w sobie "Proszę przestań" A te słowa do mnie -"Wstań!!" Ja poddany swemu mózgu , Wstaje niczym czyjś niewolnik , Mówi zabij ... , Mówi zniszcz ... , Ja zabijam ... niszczę w pyl , Poczym siadam z siebie dumny ... , Jakbym test zaliczył trudny , Lecz spoglądam gdzieś w głąb siebie , A me myśli są splamione , Krwią tak czyjaś ... , Ale słowa mówią dalej , Widzę Ciebie w roli trudnej , Ja odmawiam , Proszę... , Błagam ... , Przestań... wyjdź i idź ode mnie , Ja otwieram mocno umysł , Niczym wrota ciężkie , trwale , Idź ... Precz...Wolność daje , Ciche szmery , Śmiech szyderczy ,poczym słowa znów padają , -"Ja zostaje tu na wieki ..." -..."Póki śmierć nas nie rozłączy..." Wtedy padam gdzieś na ziemie , Niczym w transie , Niczym w gniewie , Po raz któryś to powtarzam ...! Zostaw myśli juz złamane , Gdy zapada sroga cisza ... , Me powieki opadają ... , Dusza znów w spokoju klęczy , Modląc się o me zbawienie , O to cudne nawrócenie ...

„Mroczne wrota” Szept z zza pleców mnie zabija , Kroki bardziej są wyraźne , Nocny szelest słychać tak donośnie , Każdy wzrok rzucony we mnie nie pozwala mi iść dalej , Pragnąc skończyć już te lęki , Biegnę prosto gdzieś przed siebie , Wprost na wrota mrocznych myśli , Czarna otchłań łapie mnie w swe szpony , Wstęgą śmierci przeplatając moją szyje , Dusząc , śmieje się donośnie , Krople krwi spływają po mych piersiach , A powieki opadają w żalu i zła strumieniu , Myśli jedne siedzą w głowie , I przestając rwać swą wolność , Padam lekko na kolana , Wokół mnie jest tylko cisza , Milion spojrzeń wciąż naciera , Czując dotyk dłoni na mej twarzy , Budzę się tak bezradny …

„Pragnienie” Kiedy tłocze wszystkie myśli , Patrząc w głębie twoich oczu , Każdy problem gdzieś umyka , Każde słowo w głąb dociera , Kiedy problem Cię przytłacza , Wszystko czuje razem z Tobą , Pocałunek każdy inny , Pocałunek każdy słodszy , W Twoje oczy pada promień , Wskazujący mi marzenia , Każda myśl co gdzieś przemyka , Krąży zawsze wokół Ciebie , Odpływamy gdzieś w marzeniach , Już nie sam , a razem z Tobą , Rano wstając czuć twój zapach , Łaknę dotknąć twojej twarzy , Pragnę byś znów była przy mnie , Pragnąc wiele można zdziałać , Pragnąc szczerze i na wieki , Może siebie oszukuję , Może … , ale moje serce bić inaczej nie może , Moje myśli są w nałogu , Działasz silniej niż narkotyk , A by zabić to pragnienie … … Przytul się do mnie proszę ja Ciebie … ”Fantazja rozpostarła wielkie skrzydła na których szybuje by odnaleźć Ciebie … „