Vade Mecum

Ostatnie spojrzenie na kamienice Śmiertelnie blade i wybrakowane jak oczy powstańca leżącego na bruku wśrod cegieł i pyłu który odchodząc szepce niesłyszalnie wersety Reduty Ordona modląc sie do Boga o spokojny koniec dla spadkobiercow partona szańcow wiernych jak on do końca. Ciche popłakiwanie matek i żon w zburzonych kościołach modlących się o zbawienie dla ojczyzny i na niej poległych żołnieży którzy razem z wesołą przeszłością nakreślili nasz - Polakow portret własny kłosiano-krwistymi barwami.