/Marcin/ DUDI

Kurde, znowu nie jestem Horacym....

Czasem łatwiej w wino wodę zmienić i chleb w ciało niż usłyszeć własne serce. Dudi

Exegi monumentum aere perennius

Zostawić coś po sobie

Ja chcę w życiu dwóch rzeczy

No ale banał

Kim? (czym?) jest cytat "Bursa"

Popracuję:)

Kazała mi się nosić dość lekko... z francuska Wreszcie jej rady przeniosłam do łóżka Bo przecież już dawno wyrosłam z mych points Nie mogę tak tańczyć Mais J aime la dance Mój francuski troche kuleje, ale dobre byłoby fajne zdanie na koniec. Co sądzisz?

Ale chciałbym z wzajemnością. Ty skomentujesz mój.

Mogę skomentować? DUDI

I jak to widzisz?

Stygmatopłodne rany lecząc Skupiony gdzieś na własnym bólu Niemy na słowa które przeczą Więzień tabernakulum I nie pasuje klucz Piotrowy Zamki już zmienił czarny klawisz Może poszukam bogów nowych ...Ty się wykrwawisz Tyle komentarz, bardzo przepraszam, ale tak mi się podobał, że bardzo chciałem zmień rytm... Serdecznie pozdrawiam, Dudi

Wiersz mi się bardzo podoba. Chciałbym zaproponować kilka zmian, mogę?

Rany! Super!

Najlepszy z czterch wysłanych. Bardzo plączesz uczucia, ale ten jeden trochę mnie zatrzymał.

Gdzieś na krawędzi nocy i dnia Wciąż lekko kołysany snem Co dzień otwieram nowy świat I choć go widzę jak przez mgłę Już chcę tam być… Przestawiać góry… Budować mosty… Deptać chmury… Zasypać dziury nienawiści… Zmienić mój sen… w byt rzeczywisty? I na krawędzi nocy i dnia Już nie mam siły, bo życie… trwa

Gdzieś na krawędzi nocy i dnia Wciąż lekko kołysany snem Co dzień otwieram nowy świat I choć go widzę jak przez mgłę Już chcę tam być… Przestawiać góry… Budować mosty… Deptać chmury… Zasypać dziury nienawiści… Zmienić mój sen… w byt rzeczywisty? I na krawędzi nocy i dnia Już nie mam siły, a życie… trwa

Czy to tak złe? Życie jak kropla wody. Nie potrafisz określić jej koloru ani kształtu. Raz błyszczy tęczą, którą daje światło słońca. Raz zamiera w bezkolorze, jaki daje głębia oceanu. Kropla trzęsie się, rozlewa, rozpływa i staje się plamą. Burzysz się i ją wycierasz. Zostaw to, łza też jest kroplą.

Życie jak kropla wody. Nie potrafisz określić jej koloru ani kształtu. Raz błyszczy tęczą, którą daje światło słońca. Raz zamiera w bezkolorze, jaki daje głębia oceanu. Kropla trzęsie się, rozlewa, rozpływa i staje się plamą. Burzysz się i ją wycierasz. Zostaw to, łza też jest kroplą.