Dorota Kamińska

Witam Lekkość tego wiersza to też zamierzony cel:):):)odbiera sie ciepło i nastrojowo.Przyłączając się do w/w dyskusji nieśmiało proponuję "zerka na mnie pachnącym okiem" Gorąco pozdrawiam:):):)

Doroto-Dziękuję za pierwszy uśmiech i ciepłe słowa:):):) Pozdrawiam:] Coolt- "dzieci-chwasty" to nasze, dorosłych zbiory:( Nie rodzą sie chwastami a cudownymi istotami lecz nie każdemu z nich dane jest to co ma największą wartośc:miłośc, bezpieczeństwo, szacunek, zrozumienie itd..Takich dzieci jest coraz wiecej:( Zastanowię sie nad drugim "bez":) Huk-wszyscy słyszą, daje o sobie znać większości "zahukanym być"-tzn.ja krzyczę ale nikt mnie nie słyszy "senna magia snów" to sen pod wpływem narkotyków, tak jakby sen w śnie.Dlatego podkreśliłam ten wyraz dwojako. Moje serce nie pożera ten portret lecz przeraża.Można tylko zamienić "me" na "moje" Dziekuję za uwagi i pozdrawiam:):):) Weroniko-dziękuję za Twoje spostrzeżenia i opinię:):):)

Weroniko-Nawet nie wiem czy ja tworzę poezję???Przeglądając niektóre z Waszych wierszy jestem zachwycona ich walorami:)W mojej głowie powstają słowne obrazy, które przelewam na papier ot moje pisanie:) "starzy" to powiedzenie kolegów i koleżanek moich dzieci o swoich rodzicach.Bardzo utarło się ono wśród młodzieży.Używając go w moim utworze dałam wyraz pewnego rodzaju apelu do młodych, bo z czasem i oni zasilą szeregi "starych". "Tak ot tak na wznak" jak Ty to mówisz:):):) Pozdrawiam cieplutko:]

Weroniko-dziękuję za opinię i przepraszam za banalność, lament i prostotę:):):) Pozdrawiam cieplutko:] Danielu-te myśli i rymy zrodziły sie w mojej głowie parę dni po... I tak zostało.Nie próbowałam niczego stworzyc na siłę. Proste są moje uczucia i także proste pisanie a uśmiech za który serdecznie dziękuję staram sie zawsze mieć na twarzy:) Również gorąco pozdrawiam:):):) Julio-dziękuję za Twój głos i poświęcenie krótkiej chwili mojemu utworowi:)Z pokorą przyjmuję każdą uwagę:) Pozdrawiam:):):)

Zgliszcza, dym, popiół, ból to tylko zostało z „wielkich gór” drapaczy do nieba sięgających dumą wielką wielu będących. Bo nadleciał okrutny ptak życie ludzkie przerwał ot tak uważał, że tędy droga do nieba Fanatyk- burzący świat. I na Allah’a - Boże to Ty tylko Ty tę siłę masz by tak srogo karać kogoś z nas! Czemu ludzie ci niewierni tak pustoszą świat? Ile zła w tym ptaku jest? Tylko Ty Panie wiesz. Daleka ich droga do Ciebie Panie Zamiast zbawienia wieczne wygnanie! Nie na tym przecież opiera się świat by karał człowiek- człowieka jak kat! Boże ulituj się nad tymi co każą i są karanymi?! I może kiedyś spełni się to Że dobro zwycięży każde zło?! Jezu nadzieją moją bądź w chwili ostatniej ze mną siądź!

Witam! Jedni zwracają uwagę na budowę wiersza inni na nastrój a jeszcze inni szukają czegoś...wymownego, orginalnego? Ja to "coś" znalazłam więc zabieram do ulubionych:):):) Coolt gratuluję dla mnie przepiękne połączenie"..wełniane wyrazy czułości" i "..wspomnienie cukrowej waty":):):) Powodzenia:]

Bez radości bez moralności bez skrupułów bez miłości. Zahukani, zakrzyczani zagubieni, zamroczeni. Opętani senną magią snów! Taki portret młodych widzę i przeraża się me serce. Coraz bardziej z trwogą myślę O przyszłości! Bo upadek coraz bliżej! Jednych można winić tylko, tych najbliższych sercom ich, którzy taki wzór im dali, utworzyli, ulepili, potem ręce swe obmyli i zamknęli wszystkie drzwi! Nie dla sławy o tym piszę tylko tym co czują, słyszą. W was nadzieja i przetrwanie człowiek taki to dostrzega jak poważne to wyzwanie! Wiersz dedykowany jest młodzieży po różnych przejściach,której pomagam odnależć własną drogę w życiu.

Dziękuję za opinie :) Annabel: Moim dzieciom też się nie podoba:( Może kiedyś....:):):) M+A: Istnieje taka niteczka dzięki której można dojść do porozumienia:):):) Weronika: Moim zamiarem nie było zmiksować lecz zastanowić się nad tym co napisane. Nie wiem co Masz na myśli pisząc "wszystko zmieszane z gwarą":):):)

Tak to w życiu naszym bywa, że się ściera jedno z drugim. Kto wygrywa? Kto przegrywa? Kto wychodzi w tym na zero? Jak świat światem jest od wieków, tak rodzice i ich dzieci, toczą nieustanną walkę, spór o "indywidualne" rzeczy! I choc jabłko niedaleko pada, jak ktoś stwierdził dawno temu, dzieciom trudno jest zrozumiec świat dorosłych i ich "menu". Bunt się bardzo szybko rodzi i emocje dominują, wtedy "młodzi" sie pytają,czemu "starzy" sie buntują? Gdy skracają im swobodę, wykrzykują prawa swoje! Chcą brać nic nie dając w zamian, jakby myśląc to jest moje! I powstają przeciw "starym", lekceważąc ich nakazy. Lecz czas wkrótce ich doświadczy, gdy okażą sie już starzy. I historia się powtórzy i powtarzać się tak będzie. Jeszcze z milion lat lub dłużej? Póki istniec świat ten będzie! Dzisiaj "starzy" są przegrani,"młodzi" dominują w świecie, lecz czas biegnie nieubłaganie, wkrótce o tym sie dowiecie!