Nikodem Sarmacki

Dziękuję za wszystkie ciepłe słowa. Jedno pytanie: czy "oyey" w swych komentarzach zawsze musi być "ojejej"? Nikodem

szesnaście lat śmiesznie mało by zrozumieć miłość to dopiero początek dzieci w szkole jakieś burze i pogodne poranki jakieś noce we łzach i niezbyt dużo słów dłoń w dłoni na spacerze drobiazg na urodziny i cicho otwierany szampan wspólny obiad w niedzielę wstydliwe unikanie czułych słów i trochę bliskości liczenie dni niepewnych i osobne noce dziś rano minęło szesnaście lat odkąd jesteśmy razem

co myślał gdy szedł drogą spadającą w nurt skuty lodem trzymając w czteroletniej rączce dłoń znajomą a już zimną jak śmierć co widziała gdy woda zamykała usta spragnione powietrza a oczy wypełniała biel wanny już nie dla plusku zabawy pływającej kaczuszki pachnącej piany i jeszcze te ręce okrywające drobne plecy jak całun co czuł gdy twarz matki wykrzywiał grymas uśmiechu drgający w rytm uderzeń i jak powiedzieć sinymi wargami mamusiu nie bij jakie światła pulsowały pod powiekami co zamykały się na ten świat a już musiały otwierać się na wieczność a co powiesz ty przerażony świadku zdziwiony oprawco duży człowieku człowieku?

klęczeli zasłuchani w rytm bijącego serca przykładali od czasu do czasu lusterko do ust rozchylonych patrzyli szukając pary oddechu dowodu życia potem wstali otrzepali kolana stłukli lusterko i wyszli poeci klęczący nad słowem