Witold Tomczak

pływam w oceanie światła, naszych. dotykam obłoków decyzji, one mi nic nie mówią lecz są jak metaliczne życie, które połykają waszych światła. chmury i gwiazdy istnieją dla naszych wnuków a my będziemy dla nas samych błękitnym wiatrem choć za parę chwil wieków pociemniejemy to my nadal wyraźnie będziemy waszych decyzji spotykać skutki a one metalicznym światłem wnikają do innych świateł poprzez ognia wypalone grzmoty, utrzymywani mamy jeszcze czas jeszcze jeden czas widno, tak bardzo widno dlaczego akurat moje oczy je widzą?

my jestesmy 'W' korycie a oni są 'przy' korycie kręcą tym systemem unosimy się z nosem na powierzchni my - mózg - myślący a diabeł cieszy się z tego, że i tych 'W' i tych 'przy' czeka ten sam koniec jedyna pozytywa ps.tak trzymać!