selenuity

@Alicja_Wysocka Dziękuję za opinię i cieszę się, że wiersz nie pozostawił Cię obojętną. Znaczeń mamy już dostatecznie dużo w tonach opasłych tomów - poezja dla mnie to ucieczka od znaczeń, sensów, przekazów, morałów i pouczeń. Jeżeli ma znaczyć, to tyle, ile znaczy czysto instrumentalna muzyka. I przekazywać aż tyle, co ona. Nie każdy jednak jest dostrojony do tej akurat długości fali. Raczej niewielu.

@1 Dzwonów harpie gromieją w ciszy przeciwprzestrzeni zcaleni od Wielkiego Niebuchu, w brzuchu wymatki, - Ty - na harfie neuronów zgrywiasz mnie rekursywnie, prastatki jak klisze kliszy w lustra wlane. #1 Odlane z naczyń formy Zaczyń wedle normy Zgranej z hordy światlnej @2 Nim hipersłowo się nieskończenie odmieni, splątana bognia, czerni się świetla w kolorowości, - Ty - w cieni ognia mnie wdrażasz w transpozycję czasoprzerażenii, praogromnia jak wymiary wymiarów w osobliwości utkane. #2 Obrane ze znaczeń summy Kładźcie w piach trumny Zaorane w dumny gmach # @3 Gdy koniunktur myślące sieci zrodzą dzieci przodków, wielka jest feeria podków przedwczechświata punktu, - Ty - z antymaterii kuszące w arcynagości ciało rozwielasz moją duchotę, w czerni białość, rozścielasz docelowną grotę. ! Ja - w Mobiusa drzwi - gdzie Ty się plotę.