Unapali

Witaj Stara przyjaciółko Zanim wejdziesz ogłaszasz swoją obecność Mroźnym oddechem na moim karku Siadasz spokojnie Na swoim fotelu I patrzysz A ja Dzisiaj Jak nigdy Patrzę na Ciebie Twoje oczy są spokojne I pełne smutku Tęsknoty Za Tym co masz Jakbyś tego nie widziała Patrzę na siebie Patrzę na siebie Patrzę na siebie.

Buczenie lodówki współgra z szumem samochodów zza zamkniętego okna. Nie ma okna tak zamkniętego, by żaden dźwięk się nie przedostał. Przedostają się do Twojej duszy także, prawda? Ciekną powoli, po kropli, czasami nierozpoznane, poznajesz je tylko po lekkim dyskomforcie bezsensownego życia, a inne zupełnie jawnie krzyczą: obudź się! Obudź się!