E.T.

@Dagmara Gądek Jasna sprawa. Nie zmienia to faktu, że coś w tym wierszu nie gra. Powrócę jeszcze do tego tematu. Niech spokojnie dojrzeje. Lubię opisywać różne kobiece stany, niejako wcielać je w moje wiersze. Zawsze piszę z perspektywy żeńskiego pierwiastka. Męskiej strony księżyca nie ruszam, to dla mnie nadal czarna magia. Pozdrawiam. Ewa

@Dagmara Gądek @Dagmara Gądek Dzięki za komentarz. Czytając go zdałam sobie sprawę, iż zupełnie przypadkiem udało mi się koncertowo zmylić czytelnika - niestety nie to było moim zamysłem - jednym słowem nie wyszło. Zdarza się i tak. Pozdrawiam. Ewa

wyjmuję ją spod ubrań na co dzień starannie ułożoną rozpiętą w ramach a jednak niedostępną moja kobiecość odkrywana na twoich oczach nabiera kształtu i wydaje się realna chciałbyś jej dotknąć ale jest zapachem więc bierzesz mnie jak powietrze do ust, do płuc wdech

@andrew Sprawnie wykreowany świat. Uwierzyłam czytając. Przeniosłam się tam. A to dużo. Pozdrawiam. Ewa

@Dagmara Gądek Och, dziękuję. Jakim cudem ominęła mnie informacja o tej książce? Szukam i zamawiam :) Tymczasem polecę Tobie z całego mojego "dzikiego" serca i takiej samej duszy "Mądrość wilków" Elli H. Radinger. Podtytuł tej książki w oryginale brzmi mniej wiecej "jak wilki mogą nauczyć nas być bardziej ludzkimi". Nie rozwinę bardziej tej myśli. Odsyłam do Elli. Pozdrawiam. Ewa

@Dagmara Gądek :) Dziękuję. Tak, stać mnie na więcej. (Też lubię, gdy wiele dziele się w przestrzeni między wersami.) Pozdrawiam. Ewa @Rafael Marius :) Dziękuję. Wilki są fascynujące. Niestety narosło wokół nich wiele krzywdzących stereotypów. Pozdrawiam. Ewa

alter jest inne tu można namacalna nierealność oczekująca spełniania gdzie zdmuchnięcie kurzu powoduje trzęsienie ziemi jak wilki wąchamy się nie ufając bacznie obserwując reakcję czy nie ugryzie, czy się nie spłoszy ale drążąc i chcąc zbliżamy się nierealnie dochodząc do siebie ach w sobie

@sisy89 Dziękuję. Pozdrawiam. Ewa

@Dark_Apostle_ Ach, nie spojrzałam na to w ten sposób, pewnie dlatego, że dla mnie cmentarz zawsze był przepełniony historiami wypisanymi na nagrobkach. Nigdy cichy. Odebrałam ją jako potencjał, wejrzenie, przełom, olśnienie, punkt zwrotny. Pozdrawiam. Ewa

@Dark_Apostle_ Parę myśli związanych z wierszem. W kaplicy uniwersytetu w Cambridge Salomon ma twarz Henryka VIII (na jego wyraźne polecenie). Zdanie, które kiedyś zasłyszałam "najstarsze wilki pierwsze przeczuwają burzę". No i "żyzna cisza" - chciałabym. Pozdrawiam. Ewa

@Adaś Marek :) ten raj za dobrze się nie skończył. Niemniej uparcie pozdrawiam, tym razem ostrożniej, Marka. :) Ewa

@Somalija Zatrzymał mnie wers "podobasz mi się z niczego". Jest ładnym obrazem. Pozdrawiam. Ewa

@Stefaniak "Chciałbym z tobą uciec na drugą stronę księżyca" to jest myśl na wiersz. "Tą ciemną, niepoznaną" - wydaje mi się zbędnym opisem drugiej strony księżyca, bo "druga strona księżyca" właśnie to implikuje. Redundancja. Chyba że to miało być wstępem do... no właśnie, to mogłoby być ciekawe. Pozdrawiam. Ewa

@poezja.tanczy Ach, mi ten wiersz skojarzył z "Kumą" Brzechwy :) lekki, z dystansem i humorem. Pozdrawiam. Ewa

@lena2_ :) urocze, przywołało uśmiech. Pozdrawiam. Ewa

@Dagmara Gądek Milo mi, że wiersz porusza. Pozdrawiam. Ewa @Rafael Marius Czasem odnoszę wrażenie, że nie ma prostych relacji. Ale to tylko subiektywna obserwacja. Pozdrawiam. Ewa @corival Dziękuję. Przyjmuję to jako komplement. Pozdrawiam. Ewa @Lidia Maria Concertina @corival @Lidia Maria Concertina Dziękuję. Pozdrawiam. Ewa @Nata_Kruk Dziękuję za refleksje i uwagi. Chciałam chaosu dotyku :) Pozdrawiam. Ewa

@corival Dziękuję. Pozdrawiam. Ewa @Krzysztof2022 Dziękuję. Przekleństwo czy błogosławieństwo? ;) Pozdrawiam. Ewa @Naj Dziękuję. Tak, można by rzec, by było więcej siebie w sobie. Pozdrawiam. Ewa @poezja.tanczy Przybrać postać każdą mogę i wyruszyć w nową drogę :) Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. Ewa @Ilona Rutkowska Tak, zgadzam się. Przezroczystość powinna przeszkadzać. A co do inicjałów... Hmm, są sponsorowane :) Pozdrawiam. Ewa @Nata_Kruk Dziękuję. Pozdrawiam. Ewa

nie powinno ciebie tutaj być nie zgrywam się z twoim życiem przecięły się dwie linie ot co a jednak w tych krótkich sekundach okradamy rzeczywistość na rzecz ja i ty szarada my zmienia się w pragnienie odczuwane po koniuszki opuszki wargi przyciąganie trwanie uniesienie niemożność dodaje rumieńców

@corival Argument poniżej pasa, bo teraz mi głupio, że odbieram mieszkańcom wód możliwą przyjemność słuchania chlupotu :) hehe Oby nie. Pozdrawiam. Ewa

@corival Jasne, wszystko rozumiem. Rzeki są oczywiste. Panny i woda nadal fajne. Ale chlupot kojarzy mi się z brzegiem morza, kałużami, jeziorem - jednak z zetknięciem i tą chwiejną granicą między brzegiem a wodą, a jeszcze jak się tam nogę wystawi żeby, w kaloszach czy bez, poszalała, to już cudo! Ale proszę mi wybaczyć i nie brać do siebie. Po prostu uwielbiam ten chlupot i nijak nie potrafię go zamknąć w głębokościach swojej wyobraźni :):) Pozdrawiam. Ewa

@Rafael Marius Wydaje mi się, że wiele osób tego doświadcza, tylko jest to właśnie "niewidzialne", "niesłyszalne". I dlatego chciałam temu oddać głos. Jest to tak samo ważne jak Twój głos: "Ale już nie dziś" Pozdrawiam. Ewa

@corival Ciekawe zestawienie panien i wody. Jedyne co mi nie pasuje to chlupot fal na dnie zbiornika. Nie potrafię sobie tego wyobrazić. Na dnie jest cicho, fale są na górze. Drobiazg. Czytałam z zaciekawieniem. Pozdrawiam. Ewa.

@marekg @marekg Życie zawiało mnie gdzie indziej, ale mieszkałam po sąsiedzku. Podstawówka na Pułaskiego i najlepsza przyjaciółka z Kleosina :) Wiele ścieżek przeszłyśmy. Pozdrawiam. Ewa

@Stracony Dziękuję za myśli odnośnie wiersza. Miło słyszeć, że udało mi się przekazać, co chciałam. E.T. to moje inicjały :) Pozdrawiam. Ewa

@Stracony :) fajna myśl, która aż domaga się rozwinięcia. Ciekawi mnie jak by wyglądała w wielu wersach. Pozdrawiam. Ewa