Doktor Alexandre

Tym pozostawion na niebie ciała, Umysł bezmyślny, Kędy popłynie żeglarz lekkomyślny? Gdyby go tylko jedna kochała! Tonąć – mieć serce na niebie ciała!

Kochanie zbrodniarz! Ach, główny kat mas, Malarz niesyty? Ów jest szczęśliwie między kamień wryty! Pomnij, iż tenże nie rozróżnia ras! Czujesz, jak chłodny jest słoneczny las?

Tętno zastygło, krew poczerniała, Przycichł słodki śmiech. Cóż za tragedia! I cóż, Boże, za pech! Młodziutkie serce dopadła strzała, Bez uprzedzenia – Śmierć zapukała! Dedykowany niepoznanej, w dniu jej pogrzebu, jako wyraz tęsknoty. 27.03.2024