Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Stalówka

Użytkownicy
  • Postów

    5
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Stalówka

  1. @Nata_Kruk dziękuję za uwagi ale treść tego wiersza została przeze mnie sformułowana właśnie tak, zgodnie z zamysłem. Jedyne z czym się zgadzam to użycie wyrazu dzionek (może i archaizm) ale funkcjonuje w obiegu i tak mi pasowało. Pozdrawiam. @Sylwester_Lasota Witam i dziękuję za reakcję. Za oknem mamy właściwie przedwiośnie. Mam nadzieję, że wiosna nie będzie się ociągać a może zrobi nam miłą niespodziankę? Pozdrawiam.
  2. Druga połowa lutego. Za oknem szaroburo. Jak na tę porę roku jest dość ciepło i ani krzty śniegu. Na balkonie balustrada pokryła się rdzą. Wiosną wraz z wiosennym sprzątaniem oczyszczę balustradę szczotką drucianą, pokryję farbą śnieżno-białą. A kiedy nowy dzień wstanie na poręczy balustrady zawisną skrzynie ziemią wypełnione. Zasadzę w nich ulubione kwiaty czerwone i białe pelargonie.
  3. Nie na próżno kobiet na świecie jest więcej. Cokolwiek czynią kierują się i rozumem, i sercem. One wiele czynią by lepszy był świat. Miłość i piękno do życia wnoszą każdego dnia. Kobiety na ogół nie są próżne. Nawet gdy po policzku im spływa łza w hierarchii społecznej pewnie pną się ku górze. Są waleczne. Słaba płeć- czy rzeczywiście słaba? Dom, rodzina, praca - należą im się rzęsiste brawa. To wspaniale, że kobiet na świecie jest więcej. Kobieta uśmiechem swym łagodzi napięcia. Bo kompromis jest sztuką - tu mądrość przez nią przemawia. Miłość do ludzi uskrzydla, daje siłę i sprawia, że kobiety są ozdobą Ziemi pięknymi kwiatami wśród bujnej zieleni.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...