Maciej Sawa

@Waldemar_Talar_Talar Idę dalej szukać poezji,bo tutaj (mimo zadeklarowanej wiedzy) jej nie znalazłem. Przykro mi.

@sam_i_swoi @sam_i_swoi Kalkomania patosowata - chwast z rodziny wiechlinowatych

@Michał78 Troszkę rozpasany ten wiersz, przytyło mu się w kilku miejscach. No ale są też całkiem fajne fragmenty, i nie należą one do mniejszości.

@Rolek Pal licho Macieja! Tekst okulał stawiając wers; Przyjdzie mu teraz zaś brać zapomogę .

@sam_i_swoi Autorecenzja?

@gość niedzielny @gość niedzielny fakt «to, co zaszło lub zachodzi w rzeczywistości» «stwierdzenie konkretnego stanu rzeczy lub zdarzenia w określonym czasie i przestrzeni» PWN

@gość niedzielny Lękający chmur dopraszają się o się. Z ciekawości spytam - jak wyglądają fakty niepewne?

@Michał78 Skoro nie wiersz, to proszę publikować w w PRAWDZIE.

Pando - kolos, topolowy gigant na nogach idących w setki, najstarszy organizm. Opieńka ciemna - zażyjątko, grzyb obejmujący największy obszar. Grzyb - owocnik, twór, mający w głowie trzon, przetrwalniki, albo wstydliwe rozszczepienie jąder. Przenosi pył na podniebiu. Podniebie - część sklepienia, tuż nad językiem. Język. Tu - domorosły narząd studiujący słowo. Słowo - stanie się ciałem, kiedy ciała braknie. W wolnym tłumaczeniu…(z chińskiego na wietnamski) Może to ołów splamił błękit, nie front? I skąd, u licha, zza wzgórz pokrytych lepkim snem, łaskocze w ucho tętent pociągowych koni, kiedy to szlag trafił ostatnią dojną krowę (z mlecznym płotem), a szlak na tubylca? A czy obraca, i toczy się kulka gejszy w czasokresie, czy matka ziemia drży, odchodzi od zmysłów - finalnie traci grunt pod nogami - usta… ustać muszą w obliczu zwiastujących skurczów, rozkurczów macicy. Na równi z wiosną - sznurkiem prostowałem brzozy. Młodziutkie, zgarbione od śniegu. Tym się imały? Fanty na podróż, wnyki we mchu, strzępki tablicy do rozkładu? Znajdą, bo w runie sieci w bród. W brud są wpisane korzenie,

@Michał78 Kazuistyka naciągnięta na ramy topornego wiersza.

@sam_i_swoi Dętologia imitująca wiersz.

Kasia Koziorowska Leszczym kwintesencja Dziękuję ślicznie za obecność i pokrzepiające słowa.

@kwintesencja Przy takiej optyce wyrażenie "umrzeć we śnie" zyskało nowy wymiar.

@Leszczym Do zakochania jeden krok, jeden jedyny i nic więcej... no ale gdzie go postawić? Człowiek nie bocian i na jednej nodze może co najwyżej po piwo wyskoczyć ;)

Do zapamiętania. Zazdraszczam ;)

@sam_i_swoi Nie błądzi - kto pyta. Błądzi ten, co sobie kimś gębę wprost wytarł

Gdybyśmy mieli więcej cienkiej blachy, zarzucilibyśmy świat konserwami! Ale nie mamy mięsa (przypisywane W. Gomułce) Prorocze słowa :)))

Gong wybił do reszty - publikę, wątpliwość. Skleił rozmach z sensem, ciosy z gardą, taboret z decyzją. Nie - drogi, i nie - kochany. Twardziel. Czuły na dźwięk, jak mikrofon na kablu upuszczony z rampy, wyciągający szyję do gwiazd. A w przerwie - rdzeń obszyty skórą, pętla z bawełną. Membrana, puszka, w której topią się fale, magnes z opróżnioną cewką nad trotami z ręcznikiem. Strzał na wiwat? Sierp gapiów zwieńczy dzieło, a wykrzywi korytarz. Prowadzący sędziom głos zabrał, sam wymownie milcząc, nad aktem. Drukiem czas leci, cień krąży (obszedł tarczę), unosi się duch. Słodkawy zaduch mrozi krew w żyłach. Wiotkie barki pełne szkła, i fusów.