MinutaGnicia

Cierpienie samo w sobie nie jest twórcze z mojej perspektywy, ale to co zrobimy w odpowiedzi na nie – już tak. Tylko nie da się w pełni odpowiedzieć na nie, gdy ciągle jest kontynuowane i nie ma się możliwości przerwania go. Stąd ta wściekłość i frustracja, bo pozornie nie możesz nic z nim zrobić. Ciągle było mi powtarzane, że „cierpienie wzmacnia”, a cały proces post-traumatyczny był zupełnie pomijany. przynajmniej takie są intencje na ten tekst

Ciężko jest mnie kochać Gdy mam w sobie tyle wściekłości Kiedy wije się jak zranione zwierzę Nie pozwalając sobie pomóc Cierpienie miało Wygładzić zgrubienia mojego spojrzenia Nadać szlachetnego wyrazu Wzmocnić Nie ono to zrobi A kojący koc I słowa, Że teraz będzie już cicho

Ściskasz mnie tak mocno że nie potrafię oddychać Boję się że nie wypuścisz mnie z rąk I nie pozwolisz mi odejść Że twoje ciepło stopi mnie Rozpłynę się i przepłynę między Twoimi palcami Muszę się oderwać będzie to bolało Nas obie to nieuniknione