poezja.tanczy

Podobają mi się Rozdroże naj Plu+++siki

@iwonaroma Ja za dzieciaka robiłem dla mamy korale z jarzębiny Igła, nitka i do przodu :)

Z cyklu (prawie jak) haiku Góra mówi, nie wejdziesz Ja na to, Ty nie wejdziesz Słońce razi w oczy //Marcin z Frysztaka wilusz.org

@czkawka Czyli jesteś sędzią we własnej sprawie? Chciałbyś.... :)

Proste :)

Można patrzeć na świat przez czarne okulary Ja, tak jak Ty, patrzę bez szkieł Bez zniekształceń I widać co ważne Plu+++siki

Z malarstwem jest tak samo sztuka to sztuka Dusza na talerzu A forma, gdzie do niej podchodzisz, zwierzu :) @iwonaroma Lubię wieczorem posłuchać co masz do powiedzenia :)

Na jednych działają róże, na innych płynąca rzeka. Na mnie akacja :) @Dared Te pokrzywione są najlepsze. Nikt na proste nie zwraca uwagi. Tylko te powyginane przez życie, jak ludzie, żyją w sercach kolejnych.. Widzisz. W Twoim zostały Dziękuje za zatrzymanie @Asia Rukmini @Rafael Marius @Konrad Koper @Dared @Klip @iwonaroma

@Rafael Marius Pełna zgoda. Potrafisz ocenić sytuację To jedno. Ale drugie, trudniejsze to zamknąć to w odpowiednich słowach Nadać rytm Naprawdę dobrze to wyszło

Domu się nie wybiera To dom wybiera nas :) Zgrabny wiersz

Ciągłość To nie urojenie Plu+++siki

Z cyklu 350 uniesień duszy Staranne wychowanie Wychowałem się przy drzewach akacji Wielkich, dostojnych, kłujących Kto mówi, że to zwykłe drzewo, nie ma racji Serce rośnie od samego dotknięcia Drzewa akacji wrastają w duszę człowieka Zapuszczają korzenie Zmieniają Cię od wewnątrz Tworzą na nowo istnienie //Marcin z Frysztaka wilusz.org

Oryginalnie I fajny temat :)

Widzę to tak jak Asia wyżej. Przywołujesz dzieciństwo. A wtedy się działo. Dzieciaki były wspólnotą. Młodzieńczą hołotą. A teraz wirtualny świat. I moda, by poprawnie wymawiać "brat"

Jak gra świateł

No no no :) Toś wystrugał Wędrowca sen o wędrowaniu Wszystko się zgadza Życie nie polega na w miejscu staniu

Za takimi wierszami Się tęskni

@violetta Nie wiem co jest w Twoich wierszach, ale inspirują Kolejny raz Przeczytałem i napisałem Historia kropli – to.la.to Kropla miała deja vu Że już raz otworzyły jej się świata drzwi Że kapała, że wie jak to robić Wszystko tak samo, trzeba się pogodzić Kap I znowu A może inne krople Mają do kapania jakiś konkretny powód

@Quidem.art Lubię Twoje wiersze Niby bez fajerwerków Ale mają łagodny smak Zostawiają posmak Ciekawego myślenia Czucia, nie założenia Plu++++siki

@Rafael Marius @Coretanima Telefony (społecznościówki) to przede wszystkim uzależnienia I to poważne To nie tylko stracony czas Ale i często podanie ręki depresji, nerwicy i innym takim

@corival Szacunek tak jak mówisz Wielu innego nie zna Dzięki za zatrzymanie

@Giorgio Alani Jeśli artysta utrzymuje się ze sztuki To najczęściej zapomina o co w sztuce chodzi Tak to jest ze złymi motywacjami

@Tectosmith Bardzo osobisty wiersz I kto co komu Sam już wiesz :) Plu+++siki

Sam z sobą sparuję Bo radość w sobie odnajduję

Piękna historia Bo z miłością w tle Pełna delikatności Bardzo, bardzo Plu++++siki