chmurny

W dobrej formie ujęta poetyka doświadczenia - zastanawiający jest jednak fakt istnienia w treści pewnych aporii. Pierwsza strofa najlepsza - myślałem, że dalej pójdziesz tropem alkoholizacji i rzeczy z niej wynikających, jednak później mamy niezadowolenie z zastanej rzeczywistości oraz pojawiająca się znikąd ochota na taniec. Taniec ma w sobie pewną cechę wyrażającą radość z życia - tutaj tej cechy nie widzę. "Wciąż mi mało mało i mało" - w tym zagmatwaniu nie wiadomo do końca czego jest mało. Pozdrawiam!

W temat nie będę wchodził, bo jest bardzo pretensjonalny i zbyt ogólnikowo podjęty. Spodobała mi się klamra zamykająca i jednocześnie spajająca tytuł i tekst - ostatnie zdanie dobrze skraca treść utworu, dodatkowo dopowiada dalszy ciąg tytułu, pozdrawiam!

Wiosenne, kolorowe i lekkie - wszystkie te elementy sprzyjają dobremu, radosnemu erotykowi i widać tego przykład, strasznie przyjemne. Pozdrawiam!

Wiersz łamiący i tłumaczący trochę czas. Ten "stwór", który najpierw się zbliża, może przerazić, lecz potem wszystko stygnie i zwalnia. Czy to pewna terapia? Do siebie samej z przeszłości? Strach obecny w każdym momencie, lecz wykorzystując czas, da się go stłamsić - dużo myśli mnie na nachodzi po lekturze, pozdrawiam!!

Nie wiem na ile to jest wiersz celujący politycznie, a na ile jedynie gra słowem, ale ta druga opcja bardzo do mnie przemawia. Coś wyróżniającego się zdecydowanie, z dobrym humorem i imponującym pomysłem - pozdrawiam!

Jest w tym taka zwyczajność i naturalność - motyw wędrówki po górach, wzwyż na szczyt miłości bardzo mi się spodobał. Wertykalność dodaje miłości czegoś nieziemskiego i boskiego - pozdrawiam!

Zawsze urzekały mnie motywy kosmologiczne - tym razem też się nie zawiodłem. Planety, linie, zamknięta w słowie nieskończoność, a obok tego kosmos w skali mikro i list poety dla poezji, który fruwa między galaktykami - piękny obrazek, pozdrawiam!

Co mnie bardzo bawi, to fakt, że ten wiersz jest bardzo spójny - nie powinien taki być, skoro wers za wersem do czynienia mamy z majaczeniem gorączkującego. Myślenie magiczne dostarczyło tutaj wiele wizyjności, co podoba mi się bardzo, dodatkowo ta nieuzasadniona spójność zaskakuje - pozdrawiam!!

Piękna opowieść - nie widać tego w technice, ale wydaje mi się bardzo poetycka. Pozdrawiam!

Jest wiele wierszy do choinki przyczepionych - ten jednak stoi na samym czubku! Dużo w nim relatywizacji czasu - raz szybki pociąg, później opis zmarzniętego miasta z wiszącą nad nim poezją - coś cudownego. To, że w tak krótkiej formie zmieściłeś wiele opisów, a nad tym jeszcze zbudowałeś jakąś historię pewnej wzajemnej relacji, jest dla mnie czymś niesłychanym. Słowa pasują do siebie, same zapisują, grają ze sobą - dla tego wiersza, jak już wspomniałem, wyjątkowe miejsce na choince, pozdrawiam, wesołych świąt!!!

Jest prostolinijnie i delikatnie, ale też surowo. Wycieraczka uczuć - świetne sformułowanie, implikuje bardzo dużo. Miłość deptana co dzień, pod tymi samymi drzwiami, poturbowana i zniekształcona. Zakończenie uruchamia pewne procesy wrażliwości i to mnie zatrzymało, pozdrawiam!

Chyba najciekawsza odsłona obrazu świąt jaką czytałem dzisiaj (i wczoraj) na forum. Bardzo szydercze odbicie w krzywym zwierciadle stereotypowej Wigilii. Trochę jest w tym przekory i gry z czytelnikiem - urzekło mnie, pozdrawiam!

Lekkie, zabawne i obsceniczne. Taka powinna być dobra fraszka i ta właśnie taka jest, pozdrawiam!

Ciemna strona świąt ukazana w całej nagości. Genialny i śmiały manifest. Dodatkowo kontrast między poważnym tematem, a skoczną i rymowaną formą dopełnił groteskowej całości. Pozdrawiam!

@Sylwester_Lasota Odważne i prostolinijne potraktowanie motywu alienacji i tęsknoty - wiersz uderza mocniej w tym świątecznym czasie. Pozdrawiam!