Annaartdark

@iwonaroma tak naprawdę miałam trudny dzień w pracy. Specyfika tego miejsca wymusiła napisanie słów które ulżą 🙂 Pokora tak trudno o nią. Pozdrawiam🤍

Czym jesteś Że moc posiadasz tak wielką Spraw tyle niedokończonych i historii zaczętych Dlaczego czas tak krótki dajesz wskazówki wciąż toczą walkę na tarczy z tarczą Nie wiem co sądzić o Tobie w pełni majestatu Sędzio tego świata Życie odbierasz i dajesz Patrzę na pościg wciąż z czasem Im dłuższy czas dajesz tym smutek bezdenny skryty w powiekach zakleszczony w samotnych sercach Jaką zbroje dałeś do nierównej walki Gdzie Twa łaska Światło Nie wątpię nie zrozum mnie źle nie Chce Cię urazić Jednak widok ten niepokoi tak trudno jest patrzeć jak łza po starczym policzku się toczy i spływa niespiesznie Gdy serce łomocze i wydobyć ze swojej klatki się nie może Może o wiele dziś proszę Może zbyt wiele oczekuję Daj mi wiarę Taką niewzruszoną By jak skała się stać By z pokorą patrzeć na ból Bo ból bólem trudno zaleczyć Proszę o lekarstwo by skałą się stać

Tak i wystarczy oswoić...

@Bielcieni w bardzo dobrym klimacie🙂

Latające wyspy są cudowne💚

@Dared z tym smoczkiem to i racja🙂 Ale dlatego też ten utwór, świetnie odzwierciedla drugie oblicze kłamstwa. Zobacz umiejętnie ukierunkowane kłamstwo posłuży do zaspokojenia chwilowych potrzeb. Ale tak jak ze smoczkiem to ulotna frajda. Kłamstwo to kłamstwo zostanie kiedyś zdefiniowane prawdą. I przyjemność pryśnie jak bańka mydlana 😃

@Dared tak sobie myślę jaką rolę odgrywają. Nie lubię kłamstw. Chyba dlatego że zaburzają zaufanie, nieodwracalnie. Ale pełno tego w świecie i to jest beznadziejna prawda.

@Leszczym i tak kłamstwo stało się celem i pragnieniem albo zaspokojeniem🙂 Pozdrawiam.

@Joanna fajny utwór, ciekawie wplotłaś motyw dance macabre.Pozdrawiam

I one niegdyś piękne, bledną z biegiem czasu,tracą swój kształt i blask. Jednak tak silne zostawiły wspomnienia. Będą tańczyć jak iskry, ogrzewając duszę w samotne zimne dni. Poprostu dla mnie to wspomnienie, czegoś niezwykłego,ulotnego. Ach wróciłam do ulubionych utraconych myśli. Wiersz jest piękny, nostalgiczny zaraźliwy. Bo odczuć można wręcz namacalnie, tęsknotę która wypełnia Twój utwór. Piękna zwrotka A ta podbiła moje serce Zacząłeś subtelnie, cisza i otulone góry brzmią bardzo kojąco. I ciekawie wkomponowałeś improwizacje. Ładne przejście w tej zwrotce. Od spokoju do stanowczości. Moja mała refleksja. Ps. Mam wrażenie że piszesz coraz lepiej. A nawet nie o to chodzi, trafniej będzie gdy powiem że jest dojrzalej. To też nie dokońca to, bo dojrzale było zawsze. Nie wiem,tak jakby coś się zmieniło u Ciebie. Pojawia się głębia którą uwielbiam w poezji. A może zawsze była w Twojej twórczości tylko teraz tak intensywnie to odkrywam. Pozdrawiam ciepło💚

Ależ świetna refleksja. Pozdrawiam

@Waldemar_Talar_Talar ach ta cisza... Skrywa tak wiele.

@Wędrowiec.1984 mam naprawdę podobnie. Pewnie romantyczna cześć bierze górę i skłania do takich klimatów. Ale też można się zatrzymać, przy takich utworach, porozmyślać i pobyć samemu. Ps. Jak zwykle fajnie tu u Ciebie

Odpłynęłam w tym smutnym utworze. Masz naprawdę niezwykłą wyobraźnię, nigdy nie wiem czego mogę się spodziewać, o czym napiszesz. Pozdrawiam

Tak sobie myślę że i bardzo dobrze pobyć samemu,łatwiej napewno gdy się to lubi. Ps. Mam podobną przypadłość:) Ciekawy utwór.

Tym bardziej przestanie uważać ?

@Marek.zak1 ale fajnie Ci to wyszło? Ps. Wybacz literówkę zrobiłam. Pozdrawiam

@Wędrowiec.1984 Świetny utwór gratuluję.?

@Dark_Apostle_ dobry klimat. A postać Samael inspirowała mnie niejednokrotnie. Ciekawy Twój mrok.Pozdrawiam

Zawsze kończy się słodką zemstą dlatego tak świetnie razem współgrają. Twój utwór jak zwykle w wybornym klimacie.

No tak nadałeś jej piekielny przydomek mnie przyciągnął natychmiast.:) Fajnie bo rolę się odwróciły,a on taki biedny... No cóż nie ma żartów z naszą bohaterką jest doskonała poprostu. Ona uwielbia mieć władzę i bez skrupułów jej używa. Tak balansuje sobie na krawędzi. Spojrzeniem go przeszywa a co dopiero gdy dotyk wchodzi w grę. To prawda:)

@Wędrowiec.1984 czarownica bardzo mi przypasowała, świetnie ją nazwałeś. :-) Ekstra. Nic dodać nic ująć,dobrze wiesz że upodobałam sobie Tych bohaterów. A czarownica dziś jest moją ulubienicą. Z taką swobodą zawładnęła swoim ukochanym. Wyjątkowa sztuka.

Nie wiem, jednak mam pewną koncepcję:) ;-) władasz magią potężną.

No napewno? Zabierz. Interesujący ten spacer? Ps. Ależ tutaj magii, dajesz do myślenia. Bardzo ciekawy utwór, czuć niedosyt to świetnie.

Jestem przekonana że nie spadnie,nie spali się ogniem który stworzysz. Cudne. Piękny wiersz Ci wyszedł i zakończenie doskonałe.