Vincint

Odmiana słowa „wiatr”- w wierszu jest dopełniacz (rzeczownik, rodzaj męsko rzeczowy, drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?). Więc chyba „nie daję się zmieść nie kogo? czego? – wiatru, a komu? czemu? nie daję się zwieść, czyli wiatrowi ( celownik, gram. trzeci przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: komu? czemu?). ps. a przytoczone słowo "chłopcu" jest właśnie w celowniku, a nie dopełniaczu jak "wiatru" w wierszu ... może być również z miejscowniku jeśli użyje się go w innych kontekście :)

"nie daję się już zwieść słabemu wiatru" - komu? czemu? więc chyba wiatrowi (celownik)

dla mnie jesteś miastem którego nie odwiedziłam tonę w bieli skrzyżowań wierności do spokojnych ulic nim odnajdę klucze bez drzwi i rosę na asfalcie przedramienia napisz mi wiersz - wiersz jak ból nie w porę jak bezwstydny akt nietuzinkowych myśli jak Rimbaud w Paryżu