AndrzejChrzan

Patrzę na świat zza słonej kurtyny, Patrzę na świat przez kalkę rozpaczy, Wszystko co dla mnie coś znaczy, Znaczenie swe bardzo prędko tu traci, Łzy jak wodospady smutku i żałości, W policzkach mych głębokie żłobią rowki, Choć niewidoczne dla drugiej osoby, Czuję je zawsze, i cierpię powoli.