Ewa Katarzyna

@lena2_ Blisko mi, bo trochę malarsko. Czuję impresję. Choć w moim odczuciu słowo "wykoślawic" zastąpiłabym czymś delikatniejszym, bo nie pasuje do lirycznego tonu.

@aMZ wiersz z potencjałem. Niestety pod koniec gubi się cała powaga. Ale dar jest i warto pracować konsekwentnie, by go "wyszklić". Przede wszystkim poszłabym właśnie w kierunku pieśni, ale mniej patetycznie i bez odskakiwania w ironię. Wiersz musi być stabilny, a na końcu po prostu być klamrą dla całości. Tutaj tego brakuje. Ale jak powiedziałam - możliwości są.

Dziękuję za miłe słowa!

@duszka uważam ten wiersz za piękny. Liryka prostoduszna, z dobrocią. Brawo!

Liryka - pozwólmy sobie na nią proszę Filozofia to schody w dół to pytanie o milionach ust nie troszczy się o nas przestwór zbyt szeroki by ułożyć mieszkanie przytulne dla zmarszczki na czole kiedy trochę łagodności jest naprawdę ludzkie bo któż zawróci z drogi na której stracił duszę żeby nie płakać Dlatego liryka obejmująca ciemność jak mały znicz który zapalił wdowiec ze wszelkim wstydem smutkiem strachem żalem i tęsknotą jedynym co niesie nam nadzieję jest piękno jak posiwiałe włosy

Witam wszystkich użytkowników poezja.org Pragnę zachęcić do publikacji w nowej przyjaznej atmosferze grupy na Facebooku "Młoda poezja". W nieprzyjaznej zamyśleniu strefie portali społecznościowych tworzymy zakątek piękna. Będziemy publikować, komentować, pracować nad warsztatem... Dołącz do nas! Inicjatywa niekomercyjna! https://www.facebook.com/groups/156845149369482/?ref=share