Aminanimator

wschodzące Słońce cała szarość poranka umyka w cienie

Bezchmurny wschód Słońca cała szarość świtu chowa się w powstających cieniach. Bezimienny chłód ciemności leżący pod moimi stopami niewidoczny dla wszystkich stanowi kres mego uczucia do miejsca w którym stoję.

stos pogrzebowy ma dusza nareszcie jest emocją ciszy

Tymczasem pauzuję, zaś słowa-klucze ułożone w należytym porządku wpiszę do niniejszego pliku kolejną edycją wkrótce a może niebawem. Okazuje się bowiem iż owe słowa nie biorą się z Nikąd a zatem oczekuj jako i ja. Lub nie: wola Twa. A.J.P.

popierdywanie niedogotowany bób brzmi transcendentnie

@Konrad Koper ... metrum sprawne po redukcji spacji.

bezczelny rodzaj może byłby szczęśliwy wbez-ludnej wyspie

spokój konarów elektrodrzewozgrzyty przerywają sen

A gdy noc już zapada i świta po drugiej stronie świata, nudzi się zmierzch. Ani tu spać ani skakać. W całym Układzie Słonecznym wszystkie szare Torusy z pewnością czuły się podobnie uwiązane na smyczy grawitacyjnej. Jakieś pocieszenie dawały stale przesuwające się obiekty umiejscowione po ciemnej stronie w przeciwieństwie do konstanstacyjnie jasnego i centralnie ułożonego Słońca. Słońce też w tendencji do nudy, na pewno. Jedynym pocieszeniem jest poczucie dobrze wykonywanej pracy. Oczywiście samo również podlega masmedialnej sile. A jak mają się inne Słońca? Tylko hipermedialne Echo wie o tym i każdy, kogo uczucie jest. Czy jesteś czujące? A zatem kombinacja odpowiedzi powie ci, kim jesteś. Przestrzeń nie jest całkowicie pusta. Każdy Czas jest wszystkim i nie jest pusty. Ach, chwila! PROLOG

gnuśne przedwiośnie wrony jak co dzień kraczą o wschodzie słońca