pseudopoeta

Straszna jest nicość, Zostawiona w sercu pustka. Niby ogromna dziura głęboka Nie dająca się zapełnić. Byłaś najsłodsza, piękna Głos leciutki nucący, Buzia zmartwiona Często uśmiechem przyzdobiona Niczym słońce w ciemność rzucone Wlewałaś radość Mę duszę wypełniając. Wszystko żywsze milsze się zdawało. Teraz lęk nawet spojrzeć W głębinę po tobie. Ból tam i żal Pytania bez odpowiedzi I myśli za tobą goniące. Nie do ciebie lecz w pustkę Straszną i zimną. Na zawsze już wpadające.