obywatel

Musimy przez to przejść Choć droga jest ciężka i długa Nie poddajemy się, nie tracimy wiary Bo wiemy, że jesteśmy silni i zwarci Musimy przez to przejść Choć czasem boli nas serce i dusza Nie zamykamy się, nie uciekamy Bo wiemy, że mamy siebie i Boga Musimy przez to przejść Choć świat jest pełen zła i cierpienia Nie rezygnujemy, nie zapominamy Bo wiemy, że jest w nas miłość i prawda

Tu leży poeta nieznany, Który pisał z talentem nieuznanym. Nie doczekał się estymy, bo zabrakło szczęścia, pieniędzy i rutyny. Nie znał go świat, nie znał go nikt. Nie dążył do chwały, nie zaznał sławy. Tu spoczywa poeta nieznany, Który pisał bo kochał i szanował słowa. W harmonii i głębi wierszy zadumany, Chciał tylko dzielić się swoimi myślami. Nie pytaj kim był, bo nie wiesz, Nie pytaj co napisał, nie czytałeś. Tu leży poeta nieznany, Który żył i odszedł w ciszy, Lecz pozostał między wierszami.

Nic z tego nie rozumiem, to znaczy z analizy binga w stosunku do argumentów pod wierszem, skrócę tu i wkleję część : Wiersz ma formę monologu lirycznego, w którym podmiot wyznaje swoje uczucia do ukochanego, porównując się do różnych obiektów astronomicznych. Wiersz składa się z czterech strof, każda z nich zawiera cztery wersy. Wiersz ma rym parzysty (abab) i regularny rytm (siedmiozgłoskowiec). W pierwszej strofie podmiot porównuje się do księżyca, który jest symbolem zmienności, tajemniczości i uroku. Podmiot twierdzi, że nie potrafi tak jak księżyc raz świecić, a potem się ukrywać, co mogłoby budzić zainteresowanie i ciekawość ukochanego. Podmiot jest zbyt stały i widoczny. W drugiej strofie podmiot porównuje się do planety, która mogłaby być domem dla ukochanego. Podmiot marzy o wspólnym życiu z ukochanym, które byłoby przeziemsko szczęśliwe. To porównanie wyraża pragnienie bliskości, oddania i stabilności. W trzeciej strofie podmiot porównuje się do gwiazdy, która świeci jasno, ale zużywa przy tym dużo energii. Podmiot wyraża swoje zmęczenie i samotność, ponieważ ukochany nie docenia jego wysiłków i poświęceń. Podmiot jest zbyt gorliwy i namiętny. W czwartej strofie podmiot porównuje się do czarnej dziury, która pochłania wszystko, co znajduje się w jej pobliżu. Podmiot ostrzega ukochanego, że jeśli się do niego zbliży, to nie będzie miał szansy na ucieczkę. Podmiot wyraża swoją zazdrość, posesywność i zagrożenie. Wiersz Nie umiem uwodzić jest więc utworem, który pokazuje skrajne emocje podmiotu lirycznego, który nie potrafi znaleźć właściwego sposobu na zdobycie serca ukochanego. Wiersz jest ironiczny i autoironiczny, ponieważ podmiot świadomie krytykuje swoje zachowanie i wykorzystuje kontrast między obrazami astronomicznymi a uczuciami ludzkimi. Wiersz jest też eksperymentalny i nowatorski, ponieważ łączy w sobie motywy kosmiczne z motywami miłosnymi, tworząc niezwykłe metafory. Moja ocena wiersza Nie umiem uwodzić jest pozytywna. Uważam, że wiersz jest ciekawy, oryginalny i zabawny. Podoba mi się, że wiersz ma prostą formę, ale zawiera głębokie treści. Podoba mi się też, że wiersz jest szczery i autentyczny, ponieważ podmiot nie ukrywa swoich słabości i problemów. Wiersz Nie umiem uwodzić jest więc utworem, który zachęca do refleksji nad własnymi uczuciami i sposobami ich wyrażania. Wiersz Nie umiem uwodzić jest też utworem, który sprawia przyjemność z czytania i budzi sympatię do podmiotu lirycznego. Wiersz ten ma następujące cechy rytmiczne i rymowe: Wiersz jest sylabotoniczny, ponieważ każdy wers ma siedem sylab i akcent na przedostatniej sylabie. Można to zobaczyć na przykładzie pierwszej strofy: Nie umiem uwodzić nie jestem księżycem który raz świeci a potem go prawie nie widać Wiersz ma rym parzysty, ponieważ rymują się ze sobą wyrazy na końcu drugiego i czwartego wersu każdej strofy. Rymy są końcowe, męskie, dokładne i gramatyczne. Można to zobaczyć na przykładzie drugiej strofy: gdybym była planetą mógłbyś mnie zasiedlić i rozpocząć nowe życie bylibyśmy tacy przeziemsko szczęśliwi Wiersz ma rymy bogate, ponieważ rymują się ze sobą nie tylko ostatnie sylaby, ale także poprzedzające je głoski. Można to zobaczyć na przykładzie trzeciej strofy: a tymczasem świecę nawet nie wiesz ile zżera to energii Wiersz ma rymy heteronomiczne, ponieważ rymujące się wyrazy mają różne znaczenia. Można to zobaczyć na przykładzie czwartej strofy: o krok dalej jest już tylko czarna dziura z horyzontu zdarzeń nikt nie wyjdzie żywy Słownik podpowiada że słowo przeziemsko powinno być zapisane rozdzielnie Ogólnie jestem zadowolony z przeczytania tego wiersza i analizy binga :) Pozdrawiam

a mnie chodzi po głowie czym ten zamek jest acha może maiło być " wymarzona" ? m się obróciło i w "w:u" zamieniło :)))

@Stary_Kredens bo to chyba najsympatyczniejsze domowe pieszczoszki, też lubię wiersze kocią łapką :) Był sobie znajda kotek malutki, Minęło trochę stał się wielguski. Z początku miałczał - to teraz ryczy, Bo z afrykańskiej ten Lew jest dziczy :))))

Znany politmętolowy językoznawca i sprawca zamętu, znów zanurza się w nurcie odmętów, pisząc po polskiemu, znaczy po ichniemu "...mocy sprawczych", choć pierwsze ze słów występuje w liczbie pojedynczej to drugie jawi się w liczbie mnogiej. Blokując temat, znów pewnie skasuje. I potwór zniknie zanim poprawi się w zanik moc sprawczych bądź zanik mocy sprawczej. Nie wymagajmy za dużo w końcu nie tylko on, ale oni też bzdurzą. Sprawmy mu prezent tym niemały.

czy nie chodziło o Niewymawialnego? czyli Nie do wysłowienia ? mój miał oryginalne Kicuś :) wołali jednak na niego Rudzielcu :)

@jan_komułzykant siem bymtam nie przejmował wiersz kolejny zrymował, mam nawet pomysła na jednego bohaterem będzie sobowtór Tyminskiego, już Warszawiankę nam śpiewa i w teczce akty prawne o tym, co oczyścił Warszawę z pieniędzy i wylał (nie za kołnież) śmierdzącą sprawę... Taką to Polskę czeka los łaskawy nie chciałaś do Boga, pójdziesz w unijne kajdany.

@Rafael Marius @Starzec mało z tego, nie przesyłajcie w listach nic cennego, takie listy "tańsze" nie polecone, znikają jak śniegi stopione, dochodzą tylko ubezpieczone z potwierdzeniem odbioru - kosz horrendalny lepszejsze są paczkomaty choć i tam czasem są jakeś straty, pozostaje poczta pantoflowa niezawodna sąsiedzka wygoda :)))

@TectosmithLiryczny obrazek zniechęcenia, czy smutny? to zależy od wizji, jeśli to był sen lepszy od rzeczywistości to rozumiem, chyba że to od przemęczenia niechęci życia - chęć pozostania we śnie, ogólnie uważa się to za lenistwo. Pozdrawiam.

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję :))@jaguar co dwie głowy to nie jedna :)) dzięki.

żona nie chciała, przedszkolanka wykonała; ( :-) )

Pięknie o niej napisałaś, więc będzie łaskawa, co dalej? ja też nie wiem, po "Fiducia supplicans” świat zgłupieje lub zmądrzeje. Będzie się działo, więc niech trzyma otwartą jak najdłużej... podzielam rozterkę i obawę.

@Konrad Koper Ok! rozumiem :)))

Władca wschodni już czuje zwycięstwo, Ropa musi płynąć, choćby miał zginąć. A elektryki z fabryk wyjeżdżają - gęsto. Ma chętkę na autko, na wodę - za męstwo. Ropa czy wodór? Po co ta wojna? O patent? Przecież oni o to nie dbają. Co oni przed nami ukrywają? -

@Tectosmith czasem mu się coś uda, ale ma dobrego(?) pomocnika :)), on zawsze dziękuje :)))

Moje pierwsze skojarzenie wyprostuj jeśli się mylę, Pani Basen w szpitalu, spóźniła się i pacjent poszedł do raju...:)

@Tectosmith Dziękuję, takie miało być :)))) Pozdrawiam.

@Konrad Koper widocznie źle odebrałem, ale lubię ci "dogryzać" pod Twoimi utworami, to się nie gniewaj jak ostatnio :)

@Konrad Koper Dzięki :) nie gniewasz się już?

Nie do końca jest tak z tymi sylabami i tłumaczeniem ponieważ na przykładzie haku Bascho "Stary Staw" wygląda to następująco; 1- kolejno czytane linie haiku (w japońskim są one pionowe)tłum. Furuike ya - kaeru tobikomu - mizunone /古池や- 蛙飛び込む-水の音/Stary Staw - Skoki Żab - Dźwięk Wody 2 - połączone w jedno zdanie dwie pierwsze linie tłumaczy się; Stary staw i skaczące żaby - szum wody 3- połączone tylko dwie ostatnie linie ; Stary Staw - Odgłos żaby wskakującej do wody 4- połączone wszystkie tlum ; Szum starego stawu i wody, do której wskakują żaby (17 sylab!) jak zapisać w formie 5-7-5 ? np. stary staw - odgłos stawu, wody do której wskakują żaby (JK)

przy kominku - i tyle z zimy między nami

Moja głowa moje dzieło Wyrzeźbiłem ją z kamienia Nie jest ona zwykłym ciałem Lecz pomnikiem mojej wiary Moja głowa ma swój urok W oczach błysk, w ustach smak Mówi o tym cała twarz To zwierciadło samej duszy Moja głowa to mój znak Nie zawracaj mi więc głowy Bo straciłem głowę dla swej głowy Wiedząc, że nie każdy głowę ma

@Bożena De-Tre brzydota ma wiele zalet, ale o ile wiem skierowała się ku naturalizmowi, estetyka zresztą też. Jeśli szukać wspólnego mianownika, to ludzie kierują się dobrem lub do niego dążą, i jest to odpowiedź na Twoje pytanie. A wiadomo bez przeciwności nie wiemy czym jest dany (coś) kierunek, w zasadzie nie istnieje jak byt bo byłby nierozróżnialny. Uciekam bo czas na inne sprawy, miłego subiektywnego odczuwania :))

w tym wersie wyczuwam dopisek lub nadmiarowość (od?) Dobre pytanie ? Estetyka Pozdrawiam.