sisy89

Ale to piękne. Poruszające i autentyczne. Czasem potrzeba czasu, aby zrozumieć, ale życie nie czeka... Pozdrawiam serdecznie.

Jej, przepięknie i wzruszająco... Ja mam taką nadzieję, że nasi bliscy patrzą z góry... Pozdrawiam serdecznie.

@violetta dziękuję :)

@Łukasz Wiesław Jasiński dziękuję :)

Przepięknie u Ciebie. Zawsze czytam z przyjemnością :) Pozdrawiam serdecznie 🙂

@violetta dziękuję @Berenika97 dziękuję bardzo, niestety, tak czasem bywa... Czasem to dystans tylko fizyczny, wymuszony przez los...

@Marek.zak1 bardzo dziękuję i pozdrawiam :)

@viola arvensis bardzo dziękuję ♥️ @Jacek_Suchowicz ładne, wierszowane podsumowanie, dziękuję bardzo :) @Migrena cieszę się i bardzo dziękuję :)

Ooo nie widziałam, że można :)) W sumie taką barwną i pogodną jesień to lubię :) Wiersz bardzo mi się podoba, pozdrawiam serdecznie :)

coraz trudniej poruszyć twoje struny gdy dystans powiększa się z każdym dniem dłonie stygną wciąż osobno szukając innego miejsca na rozstaju zawsze w przeciwnych kierunkach choć myśli biegną do siebie spadająca rzęsa dziś nie da zasnąć przywołując wspomnienie sprzed lat kiedy wszystko wydawało się piękne jak kolory tęczy a okazało się że to jedynie złudzenie optyczne

@Berenika97 bardzo dziękuję :)

@Jacek_Suchowicz dziękuję :) @andrew dziękuję i pozdrawiam :)

Piękny wiersz, wszystko jest napisane jak trzeba, ani za dużo, ani za mało. Cóż, szczęśliwi czasu nie liczą, więc miłość nie zna zegarów ani kalendarza... Pozdrawiam serdecznie :)

chłonę nadchodzącą jesień bo powakacyjne poranki już rzucają chłodne spojrzenia przeliczam czas według swojego wzoru tak by zachować jak najwięcej rumieńców przydadzą się na przyszłe dni które chowają w kieszeniach coraz bledsze momenty aż kraje się serce a mnie dotyka deszcz

@P.Mgieł pięknie dziękuję i pozdrawiam serdecznie:)

@viola arvensis miło mi bardzo, dziękuję :)

Małe rzeczy są w życiu najważniejsze, składają się na szczęście. Bardzo udany wiersz. Pozdrawiam :)

@Jacek_Suchowicz to cieszę się i dziękuję :)

@lena2_ dziękuję :)

niecierpliwią się dłonie gdy kładę na szali nasze oddechy otula nas różowa poświata rodzącego się dnia przebrzmiały nuty wczorajszych słów dziś między palcami płynie nowa melodia i drga wspomnienie ożywiając zapomniane wibracje

@Waldemar_Talar_Talar bardzo dziękuję i pozdrawiam:)

@Nata_Kruk bardzo dziękuję, wzajemnie :) Pozdrawiam. @Wiesław J.K. dziękuję za czytanie i komentarz, pozdrawiam także :)

@Migrena bardzo dziękuję! :)

@Jacek_Suchowicz dziękuję:)

Pięknie, nastrojowo, emocje w wierszu się wylewają, czuję to bardzo... Pozdrawiam serdecznie:)