laura sander

połóż mi na brzuchu płatki lilii niech płyną ku straconej a z moich ust niech płynie czyste złoto niech kapie na skrzydełka szpaczka niech płynie ku uwięzionej a palce niech drżą w trupkach topoli i quid opus est verbis.

Admirał Oceanu na grzbietach fal stopy szkarłatne od zimna porusza palcami a meduzy tańczą swoimi z jego impulsami

@[email protected] pozdrawiam !!!:) @WarszawiAnka pozdrawiam dziekuje za komentarz!:)

och, być odrzuconą, lecz lubianą tajemnicą, ale znaną och, samotną i kochaną. och, być.

"zegary i nogi nagle nam miękną" - bardzo podoba mi się ten wers. piękny utwór!!! :-)))

@iwonaroma dziekuje z calego serca!!!!!: ))

@Tomasz Kucina dziekuje!!!:3

@iwonaroma :-)))

@iwonaroma czy to jakies pytanie do mnie? ps piekny wiersz:-)

a blizna młodości pomyli się z blizną z roweru jak lat miałeś pięć i cały już będziesz zakrzepły.