veon

Dlaczego odpowiadam pytaniem na pytanie Dlaczego z reguły ktoś kogoś łamie Dlaczego nie złamać zawczasu już siebie Dlaczego nie popełnić tego za Ciebie? Powstaje znikąd, gwałtownie jak eksplozja Rozświetlając duszę, krzywdzi animozja Wygasa powoli a żarliwie powstało Tak wielkie uczucie a tak zabolało Tworzy pełne nadziei żywe miraże Płacąc martwym twórcom ich styksowe gaże Orfeuszowe uczucia pokazane Jak olimpijski ogień źle przekazane Zaksięgowane głęboko w pamięci w twym lekkim umyśle ciężko nęci Próbuje zwabić w swe zdradliwe szpony Tworząc raniące Midasowe korony

Dlaczego odpowiadam pytaniem na pytanie Dlaczego z reguły ktoś kogoś łamie Dlaczego nie złamać zawczasu już siebie Dlaczego nie popełnić tego za Ciebie? Powstaje znikąd, gwałtownie jak eksplozja Rozświetlając duszę, krzywdzi animozja Wygasa powoli a żarliwie powstało Tak wielkie uczucie a tak zabolało Tworzy pełne nadziei żywe miraże Płacąc martwym twórcom ich styksowe gaże Orfeuszowe uczucia pokazane Jak olimpijski ogień źle przekazane Zaksięgowane głęboko w pamięci w twym lekkim umyśle ciężko nęci Próbuje zwabić w swe zdradliwe szpony Tworząc raniące Midasowe korony

To coś co czujesz to nie coś co chcesz czuć to coś co znasz to nie coś co chcesz znać Nadchodzi powoli, napręża. Czeka Zapełnia tę szalę. Zwleka Gdziekolwiek, ktokolwiek. Ucieka Liczy, że się przepełni Ukrywasz, maskujesz chcesz chronić myślisz, że może odejdzie przybierasz nadzieję ostatnią tarczę lecz ona powoli próchnieje Przelała zalała rozsiała zniszczenie a Ty myślałeś, że odejdzie pójdzie gdzieś obok do przodu Lecz ona zalała i Ciebie