ais

@joanna53 Dziękuję i również życzę Spokojnych, Radosnych i Rodzinnych Świąt :)))

Dobra robota! Z wielką przyjemnością :))) Dziękuję za życzenia i również życzę Zdrowych, Rodzinnych i Spokojnych Świąt :)

:))) @Franek K Dziękuję i pozdrawiam!

Ale strasznie zabawne ?

Jako jedyny, bez konsekwencji, może podglądać pokój dziecięcy.

:)))

albo uśmiechają ;)

Możesz umieszczać adres bloga pod swoimi utworami, tutaj to raczej pies z kulawą nogom nie zajrzy...

Smacznego!

Dr Brennan napisałaby: policzki mam w listkach paliczki w igiełkach xd Tytuł fajowski.

Nie mam pojęcia o czym to jest... Tytuł skojarzył mi się z kometą, ale PeeL jest rodzajem męskim, więc klops. Jakiś warkocz, jakaś latryna, jakies złote włoski na karku, glista na piasku, turbany, strzelanie, Egipt, Polska... Poczekam, może ktoś połączy te kropki i rozszyfruje zagadke Świnksa.

@Gathas @iwonaroma @joanna53 @Leszczym Bardzo Wam dziękuję za czytanie i lajki. @Gosława Bardzo dziękuję za czytanie.

Dziekuję i pozdrawiam :)))

Przez wielkość czcionki tekst nie do odczytania.

Nowy Mikołaj z zimnej Laponii pomylił drogę, aż do Japonii trafił, tam do gejszy - czuł się, jak tutejszy. Teraz nie wróci do monotonii.

O! Dałaś serduszko! Pierwszy raz, to chyba rzeczywiście wierszyk przyoadł do gustu ? Dziękuję i pozdrawiam!

W pięknym zamku na wzgórzu otoczonym klonami mieszkał książę niezgrabny z żoną oraz ich psami. Księżna była przepiękna i na wskroś odstawała od mężczyzny, któremu kochać poprzysięgała. I być wierną, posłuszną, golić nogi, bikini oraz pachy i wąsik, by mieć wygląd bogini. Uśmiechała się rzadko, wyglądając jak posąg chociaż w duszy marzyła, o bieganiu na boso. W sercu wiele nosiła marzeń prostych i zwykłych, ale sama musiała być, jak dzieło spod igły. Była żoną mężczyzny niezgrabnego, lecz księcia sama będąc ubogą, więc niestety bez wzięcia. Mąż czasami wyjeżdżał w interesach, służbowo zostawiając małżonkę samą w zamku, celowo. Zanim jednak wyjechał uposażał swą damę w przyzdobioną kruszcami rodowodową bramę. Kod do bramy zaś chował do szkatułki w sezamie, który w domku leśniczym był na chłopskiej polanie. Książę skradał się nocą, żeby świadków uniknąć, gdyby jeden się zdarzył, musiał pędem by zniknąć. Przemierzała komnaty skromnie, sama i w ciszy. Myśli swoje kierując do zachcianek i chcicy. Ale chodzić musiała uwięziona w tej bramie, a w szkatułce był kodzik, gdzieś daleko w sezamie. ___ Konkursowe - temat Szkatułka

Treść mi sie podoba, bo zapis od czapki i kapelusza. Spróbuj to przeczytać na głos. Wiersz to nie karabin maszynowy. To spacer po lesie, taniec na rynku, spojrzenie w gwiazdy. Spróbuj poeksperymentowac z innym zapisem, bo to co proponujesz jest nie do przyjęcia. Pozdrawiam

Wspaniale!

Rany, znowu te małe literki... Ale wiersz ciekawy i konstrukcja nietypowa, no można się tu zasiedzieć z herbatą...

Zupełnie od czapki dwukrotne -w głowie-

???

Hahahaha, ale żem sie uśmiała ? Bardzo fajne!

@Giesz Dziekuję za lajka. Pozdrawiam :)))