Ruth Mallory

@Franek, @[email protected], @Joachim Burbank, @MIROSŁAW C., @Dag Pięknie dziękuję :)

W ciemności budzisz moje oczy, Znów jestem tam Stojąc w pustym amfiteatrze z widokiem na rzekę Odpływam razem z nią. Na tratwie splecionej z niespełnionych złudzeń, otulasz mnie ciepłym słowem w tę mglistą noc. W oddali tylko szmer starych lamp. Zapach świeżo pieczonych bochenków w piekarni za rogiem Fala wspomnień rozbija się o brzeg. Pozwól mi zostać tam, gdzie mrok rozświetlał mój dzień...

Zainspirowana... :)

"Ona będzie wszędzie tam, gdzie siebie znieść nie umiem sam..." ;)

Gdybym miała taki fotel to nie poduszki a pluszowy kocyk zapewniłby komfort;)

@Joachim Burbank Nie znam, ale dziękuję ślicznie:)

@Luule dziękuję :) spojrzenie może wyrazić nieraz więcej niż słowa.

Zmruż oczy... widzisz jak przechadzam się między rzęsami? Zamglona, niewyraźna, nieuchwytna - cała ja! Przez życie turlam się beztrosko, choć ciężar doświadczeń chce mnie spowolnić. Zszyłam serce nicią zapomnienia. Spójrz jak połatane. Ten moment... Gdy patrzysz na mnie udając, że tylko się rozglądasz. A ja widzę Cię ukradkiem, niby spoglądając w drugą stronę.

@Joachim Burbank Zdecydowanie potwierdzam;) poezja skleja miejsca w sercu i umyśle, które potłukła rzeczywistość.

A jednak serce potrafi się regenerować... ;)

@Pan Ropuch nie ma to jak pisać po bezsennej nocy...:D @beta_b Dziękuję pięknie, Twoja wersja też mi się podoba ;)

@Pan Ropuch dziękuje:) błąd poprawiony.

Bezczelnie przyszła znikąd, nieproszona, bez uprzedzenia. Wyjęła z kieszeni zegarek na łańcuszku i czas stanął na jej żądanie Rozgościła się na dobre w mojej głowie... Wrzuciła żeton jak do szafy grającej i wybrała utwór o Tobie. Melodia melancholii brzmi znajomo, co parę lat ją słyszę... Zmienia temat, Przeźrocza wspomnień oglądam w świetle księżyca Nachalnie wyświetla te, za którymi tak tęsknię. Pierwsze promienie Słońca spłoszyły ją, robi się coraz słabsza aż w końcu umiera w snach...

@Joachim Burbank dziękuję bardzo :) taka jaką czuję... @Gosława dziękuję :) na fotografi to akurat dzielna kobieta żyjąca na początku XX w.

@AOU to prawda, deszcz na wagę złota... ? Natomiast nick i fotografia należą do żony Georga Mallory, prawdopodobnie jako pierwszy zdobył Mount Everest. Polecam książkę "Ponad Wszystko". Dziękuję.

Uwielbiam zabawę słowami i pojęciami typu "zagrać wiersz pastelowy". :)

Kropla po kropli roztapiam się po bezśnieżnej zimie, Przyszła odwilż. Zakamarki mego ciała chciwie łapią każdy promień. Odtajam Pierwsza wiosenna burza w mej głowie. Pierwszy deszcz po policzkach spływający Tylko śpiew w uszach melodii twych słów Zieleń budząca zaspane oczy...

Tylko w świetle świec widzę kim jestem Z sercem bijącym za szybko parę słów kreślę Ile dni jeszcze prześpię z przeszłości nie mogąc się dobudzić Kiedy płomień marzeń nierealnych w końcu się ostudzi Patrząc w twe białe płótno czekam na pierwszą kreskę... Może tym razem narysujesz mnie w blasku świec taką, jaką jestem.

Jeśli tylko nocą moge tam być, nie chcę dnia. Zabierz mnie otuloną snem w miejsce z okładki wspomnień. Tam mogę zostać i uwolnić swe marzenia Znów zanurzyć się w traw wysokich łąkach Turlać się po zboczach, pierwiosnki skradając włosami i żyć... Tak mocno, jak żyć tylko potrafię O tym śnić... Tylko nocami mi pozostaje.

Tęsknię... Za spacerem w mglistych alejkach Gdy miasteczko dawno już śpi Tęsknię... Za przestrzenią oczami niezmierzoną, W której uwalniam swe uczucia i sny Tęsknię... Za wodą szumiąca po kamieniach Jej wonią i w niej odbiciem Tęsknię... Za niepewnością kolejnego widoku, Przyśpieszonym pulsie na szczycie Tęsknię... Za samotnym drzewem, które łzami rozpaczy i szczęścia podlewałam Za tym drewnianym, opuszczonym domkiem w pobliżu do jakiego się skradałam Życie usłane górami! Tak tęsknię za Tobą gdy nikt nie spogląda Tak chciałabym wrócić... Lecz nikt już mi Ciebie nie odda.

@Joachim Burbank Znam taką kawiarnię... Bardzo nastrojowy, tęsknota często uwalnia wenę, choć u mnie jest chyba na odwrót.